Ta znamienna drewniana świątynia powstała w 1774 roku. Jej fundatorem był właściciel majątku Sorokpol Leon Soroka wraz z żoną Gertrudą z domu Kleczkowską. O tym świadczy zachowany do dziś dokument z 1775 roku. Pierwszym znanym z nazwiska proboszczem był ksiądz Adam Szotkowski, który pozostawił po sobie opis parafii i kościoła, sporządzony w 1784 roku.

Kościół w Powiewiórce zasłynął tym, że 15 grudnia 1867 roku został tam ochrzczony przyszły Marszałek Polski Józef Klemens Piłsudski. W kościele można obejrzeć umieszczoną w specjalnej gablocie chrzcielnicę, kopie wpisu do ksiąg metrykalnych oraz tablicę upamiętniającą to wydarzenie. Sakramentu udzielił ks. Tomasz Woliński, a rodzicami chrzestnymi zostali Józef Marcinkowski i Konstancja Rogalska. Na pobliskim cmentarzu znajduje się także grób ks. Tomasza Wolińskiego, szafarza chrztu Józefa Piłsudskiego. Oprócz Józefa w kościele sorokpolskim ochrzczonych było siedmioro urodzonych w Zułowie, spośród dwanaściorga dzieci, Józefa i Marii z Bilewiczów Piłsudskich. Byli to: Helena, Zofia, Bronisław, Józef, Adam, Kazimierz i Maria.

Kościół w Powiewiórce wraz z dzwonnicą został wpisany na litewską listę dziedzictwa kulturowego. W ostatnich latach cały kompleks przechodzi kapitalny remont. Autorem projektu prac renowacyjnych jest architekt Gintautas Pamerneckis. Wykonano już prace remontowe kamiennych schodów i ogrodzenia, które znajdowały się w stanie awaryjnym i stanowiły zagrożenie dla osób odwiedzających kościół i przechodniów. Przeprowadzono kapitalny remont drewnianej dzwonnicy, która groziła zawaleniem. Wymieniono także dach kościoła i dzwonnicy – stare pokrycie zastąpił nowy „darty” gont świerkowy, rozpoczęto remont elewacji świątyni. Prace remontowe wykonano dzięki wsparciu finansowemu: administracji gminy rejonowej Święcany, Narodowego Instytutu Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą Polonika, Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie im. Jana Olszewskiego”, Fundacji Ochrony Wspólnego Dziedzictwa Kulturowego „Terpa”, UAB Intersurgical, Służby Ekonoma Archidiecezji Wileńskiej, gminy oraz parafii Przechlewo, pielgrzymów odwiedzających to miejsce oraz wiernych parafii powiewiórskiej.

Uroczystości w Powiewiórce rozpoczęły się od wycieczki po kościele. Przedstawicielka Muzeum Dziedzictwa Kościelnego w Wilnie Birutė Valečkaitė nie tylko szczegółowo opowiedziała historię świątyni, wspominając istotne wydarzenia, które ukształtowały sanktuarium w ciągu tych dwóch i pół wieku, ale także przedstawiła bogate dziedzictwo kościoła. Zgromadzeni mieli okazję bliżej poznać historię malowideł kościelnych, imponujących ołtarzy, chrzcielnicy i innych cennych przedmiotów liturgicznych.

Kulminacją obchodów była uroczysta Msza św. w intencji fundatorów, dobrodziejów kościoła i parafian, którą celebrował biskup wileński Arūnas Poniškaitis. Wygłosił on niezwykle piękne kazanie, które poruszyło serca wszystkich obecnych na Mszy św.

„Ten dom modlitwy, w którym Boga wychwalało nie jedne pokolenie, nam także przypomina, że należymy do długowiecznej tradycji wiary. Dzisiaj dziękujemy wszystkim dobroczyńcom tego kościoła i modlimy się za nich. Zawdzięczając ich hojności ten dom modlitwy jest odnowiony. Niech Bóg wynagrodzi Wam wszystkim za okazaną pomoc. Bez pomocy sponsorów i miejscowej wspólnoty często jest bardzo trudno, wręcz niemożliwie, wykonać konieczne prace remontowe. Jednak każda ofiara jest znacząca, a jej prawdziwą wielkość zna tylko sam Bóg. Bóg jest największym dobroczyńcą tej parafii. Dom modlitwy On odnawia poprzez ofiarodawców i dobroczyńców. Jednak poprzez swoje słowo i eucharystię, jak i inne sakramenty sprawowane i udzielane w tym kościele, Bóg ciągle odnawia nas jak swoje żywe członki” – powiedział biskup Arūnas Poniškaitis.

Podczas Mszy św. śpiewał chór kościelny z Podbrodzia „Vox Caelestis” (kier. Jolanta Baranowskaja).

Proboszcz parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Rodzin w Podbrodziu ks. Włodzimierz Sołowiej złożył serdeczne podziękowania wszystkim, kto dbał i nadal dba o tą świątynię. Słowa dziękczynienia wyraził Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej na Litwie, byłej  ambasador Urszuli Doroszewskiej i byłemu konsulowi RP Marcinowi Zieniewiczowi, jak też obecnej konsul Irminie Szmalec oraz kierownictwu Narodowego Instytutu Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA. Za wsparcie ks. Sołowiej podziękował Samorządowi Rejonu Święciańskiego na czele z merem Rimantasem Klipčiusem. Proboszcz podziękował za opiekę nad kościołem również Apolonii Petuchowej, organistce Jelenie Taujinskienė, Antoniemu Jundzie, Marianowi Tarejlisowi (dzięki jego staraniom są nowe organy), Marii Kieżun, Leokadii Chatkiewicz i wielu innym. Podziękował także organizatorom uroczystych obchodów, a mianowicie Centrum Kultury w Podbrodziu, Starostwu w Podbrodziu oraz sołtysowi Powiewiórki Jolancie Misevičienė. Ksiądz wspomniał również o wydanym z okazji jubileuszu folderku opowiadającym historię kościoła w Powiewiórce. Folderek powstał dzięki staraniom ks. dr. Adama Szota i dr. Tomasza Bożerockiego, a tłumaczenia na język litewski dokonała dr Monika Haber. Proboszcz podziękował wszystkim parafianom i gościom za wspólną modlitwę i ofiary.

Po Mszy św. odbył się koncert zespołów, działających przy Centrum Kultury w Podbrodziu. Wystąpił chór kameralny „Cantabile” (kier. Katarzyna Parszuta), Orkiestra dęta z Powiewiórki (kier. Bronislavas Vilimas) i solistka Agnė Čepulytė (kier. Katarzyna Parszuta).

Po koncercie życzenia z okazji jubileuszu kościoła św. Kazimierza w Powiewiórce złożyła konsul Irmina Szmalec, która w ramach życzeń odczytała też list gratulacyjny dyrektor Narodowego Instytutu Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA Sylwii Tryc. Mer rejonu święciańskiego Rimantas Klipčius wręczył prezent upamiętniający jubileusz 250 lat kościoła.  

Na zakończenie uroczystych obchodów wszyscy parafianie oraz goście mogli się poczęstować pysznym tortem z wizerunkiem kościoła w Powiewiórce, jak też spędzić wspólnie czas na miłej pogawędce.

Andrzej Aszkiełowicz
Zdjęcia: Vladas Šarėjus