Początkowo wspomnienie Maryi Królowej obchodzone było w dniu 31 maja, ale w wyniku posoborowej reformy kalendarza liturgicznego przesunięto je na oktawę uroczystości Wniebowzięcia Maryi – 22 sierpnia.
To właśnie wydarzenie ukoronowania Maryi wspominamy w piątej tajemnicy chwalebnej różańca.
W Piśmie świętym nie mamy tekstu, który by wprost mówił o królewskim tytule Najświętszej Maryi Panny, to wiele tekstów biblijnych w sposób pośredni wskazuje na przysługującą Jej monarszą godność. Chrześcijanie od wieków czczą Matkę Bożą jako Królową nieba i ziemi. Potwierdzenie powszechnej wiary w to, że Maryja jest Królową nieba i ziemi, wyraża ikonografia chrześcijańska, która od lat najdawniejszych przedstawia Maryję na tronie, z nimbem, w którym przedstawiano tylko cesarzy. Spotykamy taki sposób przedstawiania Najświętszej Maryi Panny już od III w. w katakumbach.
W VIII w. przyjął się zwyczaj prywatnego koronowania obrazów i figur Matki Bożej. Od XVII w. zwyczaj ten stał się urzędowo zastrzeżony Stolicy Apostolskiej. Początkowo koronacje te były zastrzeżone jedynie w stosunku do cudownych obrazów włoskich. Wkrótce jednak rozszerzono je na cały świat. Pierwszym obrazem, który doczekał się zaszczytu papieskiej koronacji, był obraz Matki Bożej w zakrystii bazyliki św. Piotra w Rzymie (1631). W Polsce tego zaszczytu dostąpił jako pierwszy obraz Matki Bożej Łaskawej w Warszawie (1651), a następnie obraz Matki Bożej Częstochowskiej w roku 1717.
Pierwsza w Wielkim Księstwie Litewskim koronacja obrazu maryjnego odbyła się 4 września 1718 r. w Trokach - obraz Trockiej Madonny został uroczyście ukoronowany złotymi koronami, ofiarowanymi przez papieża Klemensa XI. . Od tej chwili Maryja z Trok była uważana za patronkę Litwy, a jej kopie rozpowszechniły się na terenie całego Wielkiego Księstwa Litewskiego.
