Mt 5, 1-12

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. Gdy usiadł, zbliżyli się do Niego uczniowie. Wtedy odezwał się i zaczął nauczać: „Szczęśliwi ubodzy w duchu, ponieważ do nich należy królestwo niebieskie. Szczęśliwi, którzy cierpią udrękę, ponieważ będą pocieszeni. Szczęśliwi łagodni, ponieważ oni posiądą ziemię. Szczęśliwi, którzy są głodni i spragnieni sprawiedliwości, ponieważ oni będą nasyceni. Szczęśliwi miłosierni, ponieważ oni dostąpią miłosierdzia. Szczęśliwi, którzy mają czyste serce, ponieważ oni będą oglądać Boga. Szczęśliwi, którzy zabiegają o pokój, ponieważ oni zostaną nazwani synami Bożymi. Szczęśliwi, którzy są prześladowani za sprawiedliwość, ponieważ do nich należy królestwo niebieskie. Jesteście szczęśliwi, gdy was znieważają, prześladują i oczerniają z mojego powodu. Cieszcie się i radujcie, bo wielka jest wasza zapłata w niebie. Tak samo przecież prześladowano proroków, którzy byli przed wami”.

Jezus daje nam program na życie

Pierwsze błogosławieństwo „Szczęśliwi ubodzy w duchu, ponieważ do nich należy królestwo niebieskie” mówi o tym, że zbawieni będą ci, którzy uznają swoją małość i wszystko oddają Bogu; ci, którzy skupiają się na tym, co duchowe i nieprzemijające. Ono wytycza nam drogę do królestwa niebieskiego. Następne błogosławieństwa przynoszą nam kolejne wskazówki i obietnice. Dzięki błogosławieństwom nie patrzymy na nasze życie jak na pasmo nieszczęść, ale z wdzięcznością, że Bóg dał nam szansę, abyśmy byli naprawdę szczęśliwi: „Szczęśliwi, którzy cierpią udrękę, ponieważ będą pocieszeni”. Osiem błogosławieństw to program na życie, to przepustka do świętości. Warto do nich wracać i wciąż je rozważać.

Dziękuję Ci, Jezu, za Osiem błogosławieństw, za to, że uzupełniasz każdy mój brak, że dajesz mi szansę, abym był człowiekiem szczęśliwym.