Właśnie taką była pielgrzymka do sanktuariów na Podlasiu - Matki Bożej Pojednania w Hodyszewie i Matki Boskiej Bolesnej w Świętej Wodzie - Wasilkowie. 25 maja do tych słynących objawieniem i cudownymi uzdrowieniami wyruszyła autokarem 46-osobowa pielgrzymka wiernych z różnych parafii Wilna i Wileńszczyzny – św. Teresy, św. Jana Bosko, Kalwarii Wileńskiej, Solecznik, Ejszyszek, Jaszun, Ławaryszek, Podbrzezia, Koleśnik - pod pieczą Stanisława Łabowicza, długoletniego organizatora pielgrzymek. Pielgrzymi na ręce towarzyszącemu im opiekunowi duchowemu księdzu Tadeuszowi Švedavičiusowi, proboszczowi parafii koleśnickiej składali własne intencje mszalne. Podczas drogi odmawiano różaniec, odprawiono też nabożeństwo majowe.
W sanktuarium Bożego Miłosierdzia
Przejeżdzając przez Białystok pielgrzymi zatrzymali się przy świątyni Bożego Miłosierdzia, aby ją obejrzeć i pomodlić sie przy grobie bł. ks. Michała Sopoćki – Apostoła Bożego Miłosierdzia. Nie kryli podziwu dla okazałego kościoła. Układ linearny architektury przypomina promienie ułożone w kształcie wachlarza, wychodzące z serca świątyni, którym jest tabernakulum, obraz Jezusa Miłosiernego i ołtarz.
Budowę kościoła rozpoczęto w latach 80. XX w. W październiku 1988 r. ks. biskup Edward Kisiel dokonał aktu wmurowania kamienia węgielnego w budujacej się świątyni. 30 września 2007 r. w czasie uroczystej Eucharystii ks. arcybiskup metropolita białostocki Edward Ozorowski konsekrował świątynię.
28 września 2008 r. odbyły się uroczystości beatyfikacyjne ks. Michała Sopoćki z udziałem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiegoi i ostatniego prezydenta Polski na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego.
Po prawej stronie świątyni znajduje się kaplica bł. ks. Michała Sopoćki, oddzielona od bocznej nawy kompozycją z kamieni, pośrodku której stoi zabytkowy krzyż. Na frontowej ścianie umieszczony jest obraz księdza Michała Sopoćki, a nad nim widnieją słowa z Dzienniczka, wypowiedziane przez Chrystusa do siostry Faustyny Kowalskiej: „Jest to kapłan według serca Mojego“. W kaplicy znajduje się konfesjonał, w którym ks. Sopoćko spowiadał oraz wykonany przez niego klęcznik.
Pątnicy modlili się w kaplicy, słuchali też opowiadania przewodniczki o powstaniu tego sanktuarium, które jak mówiła było spełnieniem pragnień ks. Michała Sopoćki.
Na Jasnej Górze Podlasia
Z Białegostoku autokar z pielgrzymami wyruszył do odległego o 50 km Hodyszewa. Po dotarciu do tej zacisznej miejscowości pielgrzymi z Wileńszczyzny skierowali swe kroki do kościoła pw. Wniebowzięcia NMP – sanktuarium Matki Bożej Pojednania, zwanego przez wiernych Jasną Górą Podlasia. Wysłuchali opowiadania księdza pallotyna Andrzeja Narwojsza SAC i historii tego sanktuarium. Notabene, ks. Andrzej ma korzenie z Wileńszczyzny, jego rodzice mieszkali w latach międzywojennych we wsi Kosina Panieńska, należacej do parafii ławaryskiej.
Po zawarciu Unii Brzeskiej w 1596 r. kilka lat później istniejąca w Hodyszewie cerkiew prawosławna stała się światynią unicką. Po kasacie Unii w 1875 r. świątynia ponownie stała się cerkwią prawosławną. W 1881 r. zbudowano nową murowaną cerkiew. Rozebrano drewniany kościół greckokatolicki i z odzyskanego materiału wybudowano kaplicę, którą w 1932 r. przeniesiono do nieodległej Krynicy.
W ołtarzu głównym kościoła Wniebowzięcia NMP umieszczony jest cudowny obraz Matki Bożej Hodyszewskiej z XVII w. Historycy sztuki datują go na rok 1630. Pierwotnie była to ikona umieszczona w ikonostasie cerkwi unickiej, w latach 1875 – 1914 prawosławnej. W czasie I wojny światowej obraz został wywieziony z Hodyszewa. Po 1918 r. sanktuarium przejął kościół rzymskokatolicki, a w 1928 r. obraz powrócił do Hodyszewa. 31 sierpnia 1980 r. ks. kardynał Franciszek Macharski ukoronował obraz papieskimi koronami.
Po wysłuchaniu opowiadania rozpoczęła się Msza św. celebrowana przez ks. Tadeusza Švedavičiusa, który polecał Bogu intencje pielgrzymów, które zapisano na kartkach w czasie drogi. Po nabożeństwie pielgrzymi oglądali znajdujące się za kościołem stacje Drogi Krzyżowej. Po udzielonym błogosławieństwie przez ks. Andrzeja Narwojsza udali się do odległej o 800 m Krynicy, zabytkowej drewnianej kaplicy, gdzie właśnie objawiła się Matka Boża na drzewie. Świadczy o tym obraz umieszczony w kaplicy. Tam też jest oszklona studzienka, skąd według legendy wytrysnęło bijące do dziś źródło wody. Obok kościoła znajduje się różaniec ułożony z kamieni.
W Świętej Wodzie
Trzecim z kolei miejscem, do którego z Hodyszewa udali się pielgrzymi z Wileńszczyzny, było sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Świętej Wodzie – Wasilkowie. Powstanie Świętej Wody owiane jest licznymi legendami sięgającymi czasów średniowiecza. Pierwsze udokumentowane uzdrowienie zdarzyło się w 1719 r. , kiedy to Bazyli Samotyja Lenczewski, dzieżawca supraskiej papierni za sprawą wypitej wody z cudownego źródła odzyskał wzrok. Jako wotum ufundował tu kaplicę. Świadectwem tego jest tablica pamiątkowa na grocie. Wzniósł ją ks. Wacław Rabczyński w 1954 r. W XIX w. kaplicę przejął kościół prawosławny. Obok źródełka postawiono murowaną cerkiew. W 1921 r. kaplica powróciła do katolików. Podczas II wojny światowej świątynia została zniszczona. Odbudowano ją po wojnie.
W kaplicy nad ołtarzem góruje obraz Matki Bożej Bolesnej. Tu właśnie pątnicy z Wileńszczyzny zanosili swe modły. Następnie przy grocie z cudownym źródłem wysłuchali obszernej informacji kustosza sanktuarium Matki Bożej Bolesnej ks. mgr Alfreda Butwiłowskiego o tym cudownym miejscu, który w końcu udzielił im jako pielgrzymom błogosławieństwa. Ze zródła zaczerpnęli do butelek wody ze źródła, która ma cudowne właściwości. Następnie skierowali swe kroki na położoną na wzgórzu Górę Krzyży. Zaczęła ona powstawać w 1997 r. z krzyży wotywnych pątników na wzór analogocznej Góry Krzyży pod Szawlami na Litwie z inicjatywy metropolity białostockiego ks. biskupa Stanisława Szumeckiego. Miała stać się Pomnikiem III Tysiąclecia. Liczy kilkadziesiąt tysięcy krzyży przyniesionych przez pielgrzymów lub stawianych przez rodziny, parafie, stowarzyszenia,instytucje z całej Polski i z zagranicy. Najwyższy krzyż – ustawiony w Roku Jubileuszowym 2000 – ma wysokość 25 metrów. 14 kwietnia 2013 r. odsłonięto Krzyż Smoleński, poświęcony ofiarom katastrofy pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 r. Symboliczną bramą na Górę Krzyży stanowi dzwonnica z 4 dzwonami, która stanęła w 2006 r.
Ze Świętej Wody pątnicy z Wileńszczyzny udali się w drogę powrotną. W trakcie jazdy dzielili się wrażeniami z tej wyjątkowej pielgrzymki. Jednogłośnie twierdzili, że była to niezwykle ciekawa, poznawcza dla większości pielgrzymka do sanktuariów na Podlasiu i zapewne ubogacająca. Tak jak podróże kształcą tak pielgrzymki zapewne umacniają duchowo.
Jan Lewicki
Fot. autor
Rota
