Wielka Sobota to ostatni dzień Triduum Paschalnego, poprzedzający święto Zmartwychwstania. Wierni modlą się przy Grobie Pańskim – jest tam wystawiony Najświętszy Sakrament.
Tego dnia przeżywamy tajemnicę zstąpienia Chrystusa do piekieł, czyli do otchłani. Przebywały w niej dusze prawych ludzi Starego Testamentu. Nie mogły one wejść do nieba, bo było ono przed nimi zamknięte, a swoim bogobojnym życiem nie zasługiwały na wieczne potępienie. Czekały więc na czas nadejścia Zbawiciela i dokonanego przez Niego odkupienia. Wśród tych sprawiedliwych dusz były dusze Adama, Ewy, Abla, Noego, Abrahama, patriarchów i proroków, Samuela, Mojżesza, Dawida, Anny i Joachima - rodziców Matki Bożej, Józefa - ojca Jezusa, Jana Chrzciciela i wielu innych. Prawda ta została zawarta w Składzie Apostolskim: Zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał.
W Wielką Sobotę sprawowana jest jedynie Liturgia Godzin. Dopiero późnym wieczorem, po zapadnięciu zmroku, rozpoczyna się świętowanie Wielkiej Nocy poprzez najuroczystszą i najpiękniejszą liturgię całego roku – Wigilię Paschalną.
Wigilia Paschalna to ceremonia przejścia (paschy) ze śmierci do nowego życia przez zmartwychwstanie. Nabożeństwo składa się z pięciu podstawowych części: obrzędu światła (poświęcenie ogniska, zapalenie paschału i uroczyste wniesienia go do kościoła), Liturgii Słowa (przypomnienie o najważniejszych momentach z historii zbawienia), poświęcenia wody chrzcielnej (i odnowienia przyrzeczeń sakramentu chrztu św.), Liturgii Eucharystycznej (wierni przyjmują konsekrowany chleb, czyli Ciało Chrystusa).
W Wielką Sobotę nie są udzielane sakramenty, z wyjątkiem pokuty i namaszczenia chorych. Komunię można zanosić jedynie umierającym.
Tradycyjnie w Wielką Sobotę błogosławi się pokarmy na stół wielkanocny.
