Mk 3, 13-19

Słowa Ewangelii według świętego Marka

Jezus wyszedł na górę i przywołał tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. I ustanowił Dwunastu, których nazwał apostołami, aby z Nim byli i aby mógł ich wysyłać na głoszenie nauki, i aby mieli władzę wyrzucać demony. Tak więc ustanowił Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr; Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy Synowie Gromu; Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Kananejczyka i Judasza Iskariotę, który Go zdradził.

Jezusowa szkoła apostolstwa

Apostoł to ten, który jest wybrany przez Jezusa, by Mu towarzyszył, głosił naukę, dawał świadectwo miłości i walczył ze Złym. Źródłem wiarygodności apostolstwa jest towarzyszenie Jezusowi. „Jezus wyszedł na górę i przywołał tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego”. Każdy powołany jest w Sercu Jezusa. Dlatego życie apostoła ma być na wzór Syna Człowieczego. Apostoł to ten, który uczy nas także przyjaźni z Jezusem. Zaprasza do szkoły Jezusowej, w której uczymy się miłości i pokory. Każdy z nas jest wezwany do apostolstwa w swoim środowisku, w swojej rodzinie i miejscu pracy. Jakim jestem apostołem? Czy moje życie jest wiarygodnym świadectwem mojej przyjaźni z Jezusem?

Jezu, chcę być Twoim wiernym apostołem. Chcę wytrwać w Twojej szkole apostolstwa. Proszę, każdego dnia umacniaj mnie swoją obecnością na tej drodze.