Łk 10, 1-9

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Potem Pan wyznaczył innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam zamierzał się udać. Mówił do nich: „Żniwo jest wprawdzie wielkie, ale mało robotników. Proście więc Pana żniwa, aby wysłał robotników na swoje żniwo. Idźcie! Posyłam was jak jagnięta między wilki. Nie noście sakiewki ani torby podróżnej, ani sandałów i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Kiedy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: «Pokój temu domowi». Jeśli jest tam człowiek godny pokoju, spocznie na nim wasz pokój; a jeśli nie, wróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają. Bo kto pracuje, ma prawo do zapłaty. Nie przenoście się z domu do domu. A gdy wejdziecie do jakiegoś miasta i przyjmą was, jedzcie to, co wam podadzą. Uzdrawiajcie tam chorych i mówcie im: «Nadchodzi już do was królestwo Boże»”.

Bądźmy jak owce

Jezus mówi dziś do nas: „Posyłam was jak jagnięta między wilki”. Zatem powinniśmy być przygotowani, że idąc ze słowem Boga do ludzi, nie zawsze spotkamy się z dobrym przyjęciem, ale mimo to mamy pozostać łagodni jak jagnięta, delikatni, wrażliwi. Naszym zadaniem jest nieść i budzić dobro w świecie, nieść innym żyjącym w świecie wilków nadzieję. W naszej misji powinniśmy być łagodni jak nasz Pan, to Jego mamy naśladować. Nie musimy się też obawiać niebezpieczeństw, jakie na nas czyhają na drodze ewangelizacji, bo kiedy całą swą ufność złożymy w Bogu, On nas obroni.

Jezu, proszę o to, bym potrafił budzić w innych dobro, bym niósł innym nadzieję.