Łk 9, 57-62

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy Jezus i Jego uczniowie szli drogą, powiedział ktoś do Niego: „Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz”. Jezus mu odpowiedział: „Lisy mają nory, a ptaki – gniazda, tylko Syn Człowieczy nie ma gdzie położyć głowy”. Do innego rzekł: „Pójdź za Mną”. Lecz ten odpowiedział: „Panie, pozwól mi najpierw odejść i pogrzebać mojego ojca”. Odrzekł mu: „Niech umarli grzebią swoich umarłych. Ty zaś idź i głoś królestwo Boże”. Jeszcze inny powiedział: „Panie, pójdę za Tobą, ale pozwól mi najpierw pożegnać się z tymi, którzy są w moim domu”. Jezus mu odpowiedział: „Ten, kto przyłożył rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie jest przydatny w królestwie Bożym”.

Iść za Jezusem, by być jak On

Dziś Jezus pokazuje nam, co jest przeszkodą w wejściu do Bożego królestwa. Pójście za Jezusem i przydatność dla spraw królestwa nie mierzy się brawurą, zdolnościami, możliwościami, lecz zaangażowaniem serca. Wszelka połowiczność, bylejakość, skupianie się na wielu niepotrzebnych sprawach czy wręcz poszukiwanie gratyfikacji oddalają nas od Jezusa i Jego królowania w nas! Idąc za Jezusem, stajemy się do Niego podobni: wolni od nieuporządkowanych przywiązań i ambicji (ubodzy), uważni na Jego pragnienia i zaproszenia (posłuszni), gotowi uczynić Go centrum naszego życia (czyści).

Jezu, daj mi odwagę pójścia za Tobą, odważnego i radosnego, bez oglądania się wstecz.