Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach, niedaleko Krakowa. Karol bardzo wcześnie stracił wszystkich swoich najbliższych. Miał niespełna 9 lat, kiedy umarła mu matka (z domu Kaczorowska). Trzy lata później zmarł jego starszy o 14 lat brat Edmund, lekarz (zaraził się od pacjentki szkarlatyną). Ojciec (Karol Wojtyła) zmarł, gdy przyszły papież miał lat 20 lat. Karol miał też siostrę Olgę, która zmarła tuż po urodzeniu w 1916 r.

Karol Wojtyła rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1938 roku, lecz przerwał je wybuch II wojny światowej. Podczas okupacji hitlerowskiej pracował fizycznie, a pod koniec wojny zaczął się kształcić w podziemnym seminarium duchownym. Święcenia kapłańskie przyjął 1 listopada 1946 z rąk kard. Adama Sapiehy w katedrze wawelskiej i wkrótce wyjechał na studia do Rzymu.

Po powrocie do kraju w 1948 roku był przez pół roku wikarym w wiejskiej parafii w Niegowici, potem w krakowskim kościele św. Floriana.

Od 1954 r. pracował jako profesor akademicki na KUL-u, prowadził duszpasterstwo akademickie, razem ze studentami wyjeżdżał na spływy kajakowe i wyprawy w góry. Sakrę biskupią przyjął 28 września 1958 r., a 13 stycznia 1964 r. papież Paweł VI mianował niespełna 44-letniego bp. Wojtyłę arcybiskupem metropolitą krakowskim. Ten sam papież powołał go w skład Kolegium Kardynalskiego 26 czerwca 1967 r.

Kard. Wojtyła brał czynny udział we wszystkich sesjach Soboru Watykańskiego II, jeździł po świecie, odwiedzając przede wszystkim środowiska polonijne. Wraz z prymasem Polski kard. Stefanem Wyszyńskim złożył we wrześniu 1978 historyczną rewizytę z ramienia episkopatu Polski w RFN.

16 października 1978 na konklawe w Kaplicy Sykstyńskiej w Watykanie 111 kardynałów wybrało 58-letniego arcybiskupa krakowskiego 264. Biskupem Rzymu. Przybrał imię Jana Pawła II. Inauguracja jego pontyfikatu odbyła się 22 października 1978 roku.

Pontyfikat papieża Jana Pawła II trwał ponad 26 lat i był drugim, co do długości w dziejach Kościoła. Papież Polak odwiedził 129 krajów, w tym Litwę w 1993 roku (4-8 września). Krajem, który papież odwiedzał najczęściej, była Polska. Do ojczyzny odbył dziewięć pielgrzymek.

Wiele czasu poświęcił budowie jedności pomiędzy Kościołami chrześcijańskimi. Sam podkreślał także ważność ekumenizmu w swoim pontyfikacie, m.in. w encyklice Redemptor hominis: nigdy nie przestanę tego podkreślać i będę popierał każdy wysiłek podejmowany w tym kierunku na wszystkich płaszczyznach, w których spotkamy naszych braci chrześcijan.

Jan Paweł II wielką wagę przywiązywał do stosunków z ludźmi innej wiary, nie tylko w ramach chrześcijaństwa, ale także członków innych religii abrahamowych i ateistów. Osobiście uczestniczył we wspólnym trwaniu w modlitwie w Asyżu przedstawicieli kilkudziesięciu religii światowych.

Zmarł po długiej chorobie 2 kwietnia 2005 roku w Watykanie. Jego pogrzeb odbył się 8 kwietnia i zgromadził miliony wiernych z całego świata.

Wkrótce po śmierci został on ogłoszony błogosławionym (1 maja 2011 roku), a następnie świętym Kościoła katolickiego (27 kwietnia 2014 roku).

Liturgiczne wspomnienie św. Jana Pawła II przypada 22 października. Jest patronem: rodzin, 11 miast w Polsce (Bełchatowa, Bodzentyn, Ełku, Kalwarii Zebrzydowskiej, Obornik, Ostrołęki, Staszowa, Świdnicy, Szamocin, rodzinnych Wadowic i Zakliczyna), powiatu tatrzańskiego, województwa kujawsko-pomorskiego i małopolskiego, Światowych Dni Młodzieży, których był inicjatorem, Ruchu Apostolstwa Młodzieży, którego też był inicjatorem, polsko-ukraińskiego pojednania oraz Akcji Katolickiej w Polsce.

Dziś przy grobie Jana Pawła II w bazylice watykańskiej odprawiona została rano Msza św. w 103. rocznicę urodzin papieża Polaka. Mszy św. przwodniczył biskup gliwicki Sławomir Oder, który był postulatorem procesów beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego Jana Pawła II.