J 14, 27-31a

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Pozostawiam wam pokój, obdarzam was moim pokojem. Ale Ja nie obdarzam was w taki sposób, jak czyni to świat. Nie pozwólcie, aby wasze serca były wstrząśnięte i nie lękajcie się. Słyszeliście przecież, co wam powiedziałem: Odchodzę, lecz powrócę do was. Gdybyście Mnie miłowali, to rozradowalibyście się, że idę do Ojca. Ojciec bowiem jest większy ode Mnie. A mówię wam to teraz, zanim się stanie, abyście uwierzyli, gdy to nastąpi. Już nie będę długo z wami rozmawiał, gdyż nadchodzi władca tego świata, który nie ma nic wspólnego ze Mną. Trzeba jednak, aby świat zrozumiał, że miłuję Ojca i tak postępuję, jak On mi polecił”.

Dar pokoju

Boży pokój to nie jest ludzki święty spokój, nie oznacza braku problemów, zmagań, trudów. Jezus daje swój pokój uczniom właśnie w najtrudniejszym dla Niego i dla nich czasie swojej męki i śmierci. Tym pokojem ponownie obdarza ich po zmartwychwstaniu. Są to pierwsze słowa, które do nich wypowiada: „Pokój wam” (J 20, 19.21). Także i nam Zmartwychwstały daje swój pokój. To Jego pierwszy dar, kiedy nas spotyka w słowie Bożym, Eucharystii i innych sakramentach. Do nas należy czuwanie, aby nic ani nikt nie wykradł Bożego pokoju z naszych serc, zastępując go namiastką świętego spokoju.

Jezu, Ty jesteś Księciem Pokoju. Tobie oddaję swój umysł, serce i wolę, aby były pełne Ciebie i promieniowały Twoim pokojem.