J 13, 16-20

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Kiedy Jezus umył uczniom nogi, powiedział do nich: „Uroczyście zapewniam was: Sługa nie jest ważniejszy od swego pana ani posłaniec od tego, kto go posłał. Jeśli nawet wiecie to wszystko, szczęśliwi będziecie dopiero wtedy, gdy będziecie to spełniać. Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, kogo wybrałem, lecz muszą się wypełnić słowa Pisma: «Kto jadał ze mną chleb, uknuł przeciwko mnie podstęp». Teraz wam to oznajmiam, zanim się to stanie, abyście wtedy, gdy to nastąpi, uwierzyli, że Ja jestem. Uroczyście zapewniam was: Kto przyjmuje tego, kogo Ja wysyłam, Mnie przyjmuje. Ten zaś, kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał”.

Wspólnota przyjaciół

Jezus nie chce mieć sług, lecz przyjaciół. On buduje swoją wspólnotę na nowym prawie Ewangelii, na nowym przykazaniu. Niweluje wszelkie różnice społeczne. W Jego wspólnocie wszyscy są równi, nie ma panów i poddanych. Jezus pragnie, aby Jego wspólnotę wyróżniała wzajemna miłość. Wzajemność jest początkiem braterstwa. Takie jest także pragnienie Jezusa wobec całego Kościoła i każdej wspólnoty, rodzinnej, parafialnej, zakonnej: wzajemność, duch przyjaźni, zaufanie, objawienie woli Ojca, miłość. Każdy z nas jest przez Jezusa wybrany, aby uczestniczyć w Jego wspólnocie, w Jego przyjaźni. Od nas zależy, czy przyjmiemy ten dar.

Jezu, Ty oddałeś za mnie życie jako mój przyjaciel. Ty czynisz mnie swoim przyjacielem, abym tę przyjaźń niósł dalej w Twoje imię.