Mk 12, 28b-34

Słowa Ewangelii według świętego Marka

Do Jezusa podszedł jeden z nauczycieli Pisma i zapytał Go: „Które przykazanie jest pierwsze ze wszystkich?”. Jezus rzekł: „Pierwsze jest: «Słuchaj, Izraelu! Pan, Bóg nasz, jest Panem jedynym. Będziesz miłował Pana, swego Boga, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą». Drugie jest to: «Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego». Nie ma innego przykazania większego od tych”. Powiedział do niego nauczyciel Pisma: „Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo jeden jest i poza Nim nie ma innego. Miłować Go całym sercem, całym rozumem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego o wiele więcej znaczy niż wszystkie całopalenia i ofiary”. Jezus, widząc, że rozsądnie odpowiedział, rzekł do niego: „Niedaleko jesteś od królestwa Bożego”. I odtąd nikt już nie odważył się Go pytać.

Jedno serce dla wszystkich

Bóg dał narodowi wybranemu jako fundament przymierza pomiędzy Nim a ludem 10 przykazań. W ciągu wieków Izraelici dodawali wciąż nowe i tak powstało prawo żydowskie – 613 przepisów. Ich skrupulatne przestrzeganie dla większości było wręcz niemożliwe. Dlatego wśród uczonych w Piśmie powstawały dysputy na temat ważności przykazań. Stąd to pytanie do Jezusa. Jezus łączy w jedno dwa oddzielne przykazania, ukazując nam, że mamy jedno serce, które może i powinno kochać całkowicie Boga i bliźniego jak siebie samego. Miłość i przyjęcie samego siebie rodzą się ze słuchania Boga i Jego słowa, w którym komunikuje On nam swą łaskę, miłość i pełnię życia.

Jezu, pragnę Cię słuchać, aby uczyć się od Ciebie, jak kochać siebie i dzięki temu bliźnich.