Łk 10, 1-9

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Spośród swoich uczniów Pan Jezus wyznaczył innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam zamierzał się udać. Mówił do nich: „Żniwo jest wprawdzie wielkie, ale mało robotników. Proście więc Pana żniwa, aby wysłał robotników na swoje żniwo. Idźcie! Posyłam was jak jagnięta między wilki. Nie noście sakiewki ani torby podróżnej, ani sandałów i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Kiedy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: «Pokój temu domowi». Jeśli jest tam człowiek godny pokoju, spocznie na nim wasz pokój; a jeśli nie, wróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają. Bo kto pracuje, ma prawo do zapłaty. Nie przenoście się z domu do domu. A gdy wejdziecie do jakiegoś miasta i przyjmą was, jedzcie to, co wam podadzą. Uzdrawiajcie tam chorych i mówcie im: «Nadchodzi już do was królestwo Boże»”.

„Jak jagnięta między wilki”

My też jesteśmy uczniami Jezusa. On nam ufa i nas posyła. Mamy głosić Jego słowo w naszej codzienności, nieść ludziom dar pokoju, a nawet uzdrawiać w Jego imię. Pan mówi wprost, że nie będzie łatwo, bo znajdziemy się w sytuacji jagniąt między wilkami, ale mamy iść, przecież On jest z nami. Potrzeby są wielkie. „Żniwo jest wprawdzie wielkie, ale mało robotników”. Zatroszczmy się więc też o to, aby ich nie zabrakło. Módlmy się za powołanych, o ich wytrwałość i wierność.

Panie Jezu, wspieraj mnie, bym nie zawiódł Twego zaufania, bym nie bał się trudności, bo Ty jesteś ze mną. Proszę Cię też o nowych robotników.