Mt 4, 12-23

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Gdy Jezus usłyszał o uwięzieniu Jana, odszedł do Galilei. Opuścił jednak Nazaret i zamieszkał w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu ziemi Zabulona i Neftalego. Tak spełniło się słowo przekazane przez proroka Izajasza: „Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, droga nadmorska, kraj za Jordanem, Galilea pogan, lud, który był pogrążony w ciemności, ujrzał wielkie światło, a tym, którzy przebywali w mrocznej krainie śmierci, zajaśniało światło”. Odtąd Jezus zaczął nauczać: „Nawróćcie się, bo nadchodzi już królestwo niebieskie”. Gdy szedł brzegiem Jeziora Galilejskiego, zobaczył dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i jego brata, Andrzeja. Zarzucali sieci w jezioro, gdyż byli rybakami. Powiedział do nich: „Pójdźcie za Mną, a sprawię, że będziecie łowić ludzi”. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. A gdy szedł dalej, zobaczył dwóch innych braci: Jakuba, syna Zebedeusza, i jego brata, Jana. Byli w łodzi ze swym ojcem Zebedeuszem i naprawiali sieci. Ich także powołał, a oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim. Szedł przez całą Galileę i nauczał w synagogach. Głosił Ewangelię o królestwie i uzdrawiał ludzi ze wszystkich chorób i słabości.

Wszystko w służbie ewangelizacji

Uwięzienie Jana Chrzciciela było dla Jezusa znakiem rozpoczęcia Jego misji głoszenia Ewangelii bliskości Boga. Jezus nie działał sam. Do dzieła ewangelizacji zaprosił uczniów, tworząc z nimi wspólnotę życia. Co takiego miał w sobie Syn Boży, że apostołowie potrafili natychmiast pozostawić własne sprawy i bliskich, aby związać swoją przyszłość z Nim? Dziś Jezus spotyka każdego z nas uwikłanego w życiowe zmagania i codzienność. Prosi, abyśmy w świadczeniu o Nim wykorzystywali całe nasze dotychczasowe doświadczenie. On z prostych rybaków nie uczynił rabinów, nauczycieli Prawa, lecz rybaków ludzi. Jakie moje doświadczenia pomogą mi być świadkiem Jezusa?

Jezu, oto ja, zanurzony w trud codzienności. Ufam Twoim obietnicom. To Ty czynisz mnie Twoim apostołem.