Obchodom przewodniczył ksiądz proboszcz parafii koleśnickiej Tadeusz Szwiedawiczius, który, nawiązując do uroczystego aktu konsekracji koleśnickiej świątyni w 1922 roku, przypomniał, że poświęcenie kościoła nie jest próbą zamknięcia Pana Boga w jego wnętrzu, ale jest prośbą o Bożą łaskę i Bożą zbawczą obecność pośród nas.

- Konsekracja kościoła jest wyjątkowym potwierdzeniem tajemnicy obecności i działania Boga. W tym miejscu i to już od wielu pokoleń trwa działanie Bożej Łaski. To wyjątkowy dar, wyjątkowe dziedzictwo - mówił ksiądz proboszcz.

Okolicznościową homilię wygłosił ksiądz Szymon Wikło, który w ciągu kilku lat pełnił służbę kapłańską w Koleśnikach. Ksiądz Wikło podkreślił, że uroczystości jubileuszowe konsekracji kościoła są odnowieniem i umocnieniem wiary chrześcijańskiej.

Mszę świętą kocelebrowali księża, którzy pracowali w parafii koleśnickiej, duszpasterze z sąsiednich parafii. Wraz z parafianami w dziękczynnej modlitwie uczestniczyli mer rejonu solecznickiego Zdzisław Palewicz, poseł do Parlamentu Europejskiego, prezes Akcji Wyborczej Polaków na Litwie – Związku Chrześcijańskich Rodzin Waldemar Tomaszewski, poseł na Sejm RL Rita Tamašunienė, wicemer rejonu solecznickiego Anna Jeswilienie, starosta gminy koleśnickiej Danuta Wilbik.

Po nabożeństwie uczestnicy uroczystości zgromadzili się na placu przy scenie, gdzie odbyła się świecka część obchodów. Wychowankowie Gimnazjum im. Ludwika Narbutta w Koleśnikach przypomnieli historię kościoła, budowanego jakże w niełatwych czasach, ale z wielkim sercem i zapałem. W toku przedstawienia wskazali na niesamowite zaangażowanie budowniczych, hojność darczyńców i ludzi dobrej woli, dzięki którym ta budowa mogła zostać ukończona.

Dzieje kościoła w Koleśnikach sięgają XVII wieku. W 1643 r. Samuel Kuncewicz tu wzniósł kaplicę. W 1676 r. Konstanty Michał Kuncewicz wybudował kościół. Kolejną świątynię pw. Matki Boskiej Szkaplerznej ufundował Jan Konstanty Kuncewicz, który założył również męski klasztor karmelitów. W 1831 roku, po stłumieniu powstania listopadowego, kościół i klasztor z rozkazu cara zostały zamknięte, zaś parafię zlikwidowano i przyłączono do parafii ejszyskiej. Po siedmiu latach nieczynną świątynię koleśnicką mieszkańcy Radunia (dzisiejsza Białoruś) rozebrali i przenieśli do swego miasta. Organy powędrowały do Zabłocia (Białoruś), dzwony - do Oławy, dekanatu mereckiego, księgi metrykalne - do Ejszyszek. Dzisiejszy kościół w Koleśnikach zaprojektował Michał Dubowik, a wybudował Antoni Adam Filipowicz - Dubowik. W 1904 roku parafię koleśnicką objął ksiądz proboszcz Michał Rudzis. 11 lipca 1905 r. biskup Ropp poświęcił kamień węgielny pod nowy kościół. 11 listopada 1922 roku ksiądz Jan Kuźmiński w nowo wybudowanym kościele odprawił pierwszą mszę świętą.

- Historia, którą wspólnie napisali koleśniccy parafianie, to piękna karta w księdze dziejów Kościoła Powszechnego, ale zarazem i piękny początek nowego rozdziału, który otwiera się przed nami. Każdy kościół jest dziedzictwem zarówno materialnym, jak i duchowym każdej społeczności. Niech ten kościół, przypominający skałę, będzie skałą schronienia dla potrzebujących, niech każdy znajdzie tu wsparcie i pomoc – mówił podczas uroczystości mer rejonu solecznickiego Zdzisław Palewicz.

Poseł do Parlamentu Europejskiego, prezes Akcji Wyborczej Polaków na Litwie – Związku Chrześcijańskich Rodzin Waldemar Tomaszewski dziękował lokalnej społeczności za pielęgnowanie tradycji chrześcijańskich, przywiązanie do tradycji narodowych, podkreślił też, że w polskich szkołach na Litwie kultywowane jest nauczanie religii, strzeże się wiary katolickiej.

- To bardzo ważne, od młodego wychowywać w człowieku rzeczy najważniejsze. Dziękuję za godną postawę, przywiązanie do swoich tradycji – mówił Waldemar Tomaszewski.

Uroczystości jubileuszowe kościoła w Koleśnikach objęły trzy dni – w przeddzień podczas mszy świętej zostały odnowione przyrzeczenia małżeńskie, z kolei podczas niedzielnego nabożeństwa wiernym został udzielony sakrament bierzmowania.

Sobotnie obchody urozmaiciły wystąpienia artystyczne z udziałem zespołu pieśni i tańca „Solczanie”, Katarzyny Zvonkuvienė, Aliukasa Evaldasa i sesutė Silvii oraz Auriki Rotaru z Ukrainy.

salcininkai.lt

***

Pierwsza świątynia katolicka pojawiła się w Koleśnikach jeszcze w 1643 roku, kiedy to Samuel Kuncewicz wzniósł tu kaplicę. W 1676 roku Konstanty Michał Kuncewicz wybudował kościół. Kolejną świątynię pw. Matki Boskiej Szkaplerznej ufundował Jan Konstanty Kuncewicz, który założył również męski klasztor karmelitów. Miał znajdować się on na Jasnej Górze nieopodal Koleśnik. W 1831 roku, po stłumieniu Powstania Listopadowego, kościół i klasztor z rozkazu cara zostały zamknięte, zaś parafię zlikwidowano i przyłączono do parafii ejszyskiej. Po siedmiu latach nieczynną świątynię koleśnicką mieszkańcy Radunia (dzisiejsza Białoruś) rozebrali i przenieśli do swego miasta. Organy powędrowały do Zabłocia (Białoruś), dzwony – do Oławy, dekanatu mereckiego, księgi metrykalne – do Ejszyszek. Dziś w Koleśnikach znajduje się murowany kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i dwa zabytkowe krzyże. Świątynię w Koleśnikach zaprojektował Michał Dubowik (1871-1938), a budowana była przez Antoniego Adama Filipowicza - Dubowika (1865-1930). W 1904 r. parafię koleśnicką objął ksiądz proboszcz Michał Rudzis. 11 lipca 1905 r. biskup Ropp poświęcił kamień węgielny pod nowy kościół. W 1910 r. parafia koleśnicka należała do dekanatu raduńskiego i liczyła 5186 wiernych. 11 listopada 1922 r. ksiądz Jan Kuźmiński w nowo wybudowanym kościele odprawił pierwszą Mszę świętą. Przy kościele miejsce wiecznego spoczynku znaleźli: pierwszy proboszcz parafii Michał Rudzis (1871-1933), fundator kościoła Piotr Siedlikowski (1849 - 1931) oraz długoletni organista Michał Czoblis (1870-1950).