Rzecznik Episkopatu: Procesje Bożego Ciała są publicznym wyznaniem wiary

2022-06-15, 13:37
Oceń ten artykuł
(1 głos)
Rzecznik Episkopatu: Procesje Bożego Ciała są publicznym wyznaniem wiary © Iwona Klimaszewska / L24.lt

Procesje Bożego Ciała są publicznym wyznaniem wiary oraz pokazaniem, że przekonania religijne nie mogą i nie powinny zostać nigdy i w żadnym systemie zredukowane wyłącznie do sfery prywatnej – powiedział rzecznik Konferencji Episkopatu Polski ks. Leszek Gęsiak SJ z okazji Uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa.

„Podczas procesji Bożego Ciała, Kościół manifestuje publicznie obecność Chrystusa na świecie i pośród nas. Wierni przyznają się do bycia uczniami Chrystusa dając świadectwo swojej przynależności do wspólnoty Kościoła. Ukazują tym samym, że wiara nie jest ich prywatną sprawą, bowiem z przekonań prywatnych wynikają konkretne działania społeczne” – zaznaczył rzecznik Episkopatu.

Ks. Gęsiak przypomniał, że procesje eucharystyczne wracają na ulice miast po dwóch latach nieobecności, kiedy to z powodu pandemii były odwołane lub zredukowane do przejścia na terenie przykościelnym. W tym roku, w większych miastach np. w Warszawie, Krakowie czy Poznaniu, odbędą się również centralne procesje Bożego Ciała.

„Pandemia uświadomiła nam, że uczestnictwo w procesji, w której idziemy za żywym Chrystusem ukrytym pod postacią Chleba, jest łaską. Skorzystajmy z niej w tym roku, kiedy parafie znowu mogą organizować przejścia ulicami naszych miast i wiosek, pokazując wszystkim, kto jest naszym Panem. To On inspiruje nasz styl życia i podejmowanie przez nas decyzje” – zachęcił rzecznik Episkopatu.

Ks. Gęsiak przypomniał, że w tym dniu katolicy mają obowiązek uczestniczenia we Mszy świętej. Udział w procesji Bożego Ciała jest dobrowolny, a osoby uczestniczące w niej mogą uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami.

BP KEP

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24