Niedziela, 23 stycznia, była Niedzielą Słowa Bożego. Jak podkreśla papież Franciszek, Pismo Święte wskazuje tym, którzy się w nie wsłuchują, drogę do trwałej i autentycznej jedności. Życie i nauczanie bł. ks. kard. Stefana Wyszyńskiego inspirowane było Słowem Boga, a oryginalne przekazywanie prawd biblijnego Objawienia poruszało serca i dawało nadzieję. Przypominamy najważniejsze fragmenty wypowiedzi Prymasa Tysiąclecia, dla których natchnieniem i źródłem była Biblia.

„Tyle jest możliwości i dróg do Boga, ilu jest ludzi. Bo Bóg ma inną drogę dla każdego człowieka. Nie Kościół ma się przystosować do świata, tylko świat ma się przystosować do Ewangelii. Nie wystarczy w Boga wierzyć, trzeba jeszcze Bogu zawierzyć. Nie wystarczy o Bogu słyszeć, trzeba Go jeszcze usłyszeć” – podkreślał Prymas Tysiąclecia.

Błogosławiony Kościoła katolickiego wczytywał się w Słowo Boże i nim na co dzień żył. Z jego pomocą się modlił, rozważał je, medytował i przekazywał innym. Swoje przemyślenia w oparciu o Słowo Boże zapisywał w kazaniach, książkach, tekstach Wielkiej Nowenny czy Ślubach Jasnogórskich. Prawda Objawienia miała wpływ nie tylko na jego nauczanie oraz duszpasterską posługę, ale również i duchowy rozwój.

Kardynał odkrywał prawdę o Chrystusie poprzez kontemplację Pisma Świętego. W ten sposób budował relację z Żywym Bogiem i wchodził z Nim w osobową relację. Co ważne, patrzył na swoje życie w odniesieniu do historii zbawienia.

W „Zapiskach więziennych”, pod datą 22 czerwca 1956 roku, kardynał zapisał:

„Dziękuję Ci, Mistrzu, za to, żeś mój los tak bardzo upodobnił do Twojego, za to, żeś w Męce swojej zostawił mi dobry wzór męki mojej. Opuścili Cię Twoi Apostołowie, jak mnie opuścili biskupi; opuścili Cię Uczniowie, jak mnie moi kapłani. I jedni, i drudzy poddali się trwodze. Pozostała przy Tobie garstka niewiast, widzę je i przy sobie. Pozostali przy Tobie sami świeccy, słabi, grzesznicy: Łotr, Magdalena, Setnik, Nikodem, Józef z Arymatei i Szymon z Cyreny. I przy mnie została gromadka świeckich katolików, wcale nie najmocniejszych, którzy mają odwagę przyznawać się do mnie. To wszystko”. I dodał: „Gdy porównam moje małe cierpienia z Twoimi, raduję się, że wszystko przeżyłeś, co każesz mi naśladować. Bądź uwielbiony w męce mojej!”.

Prymas Tysiąclecia myślał o swoim powołaniu kapłańskim w obszarze „Bożej obecności”.

„Tak, Ojcze, bo wszystko, co od Ciebie przychodzi, co z Twego jest dopuszczenia, jest największą dla mnie łaską, jest znakiem Twojej miłości; wszystko to zasługuje na zawierzenie Tobie” – czytamy we fragmencie jego „Zapisków więziennych”.

Dekalog Prymasa

Ks. prof. Henryk Witczyk, w referacie, wygłoszonym podczas sympozjum Biblistów Polskich w Wyższym Seminarium Duchownym w Radomiu 14 września 2021 roku, zwrócił uwagę, że także maryjność kardynała Stefana Wyszyńskiego miała swoje głębokie zakorzenienie w Piśmie Świętym, zarówno Starego jak i Nowego Testamentu.

Prymas Tysiąclecia doświadczał osobowej relacji z Bogiem, a jego „ABC Społecznej Krucjaty Miłości”, które składa się z dziesięciu krótkich wskazówek dotyczących miłości do drugiego człowieka, przez wielu nazywane jest „Dekalogiem kard. Wyszyńskiego”.

„Kardynał Wyszyński bardzo często czytał Księgę Psalmów. Panie z Instytutu Prymasowskiego przygotowywały mu konspekt z cytatami z Pisma Świętego, na bazie których Prymas rozwijał całe swoje wystąpienia” – tłumaczy Family News Service Marian Romaniuk, znawca życia ks. kard. Stefana Wyszyńskiego i autor wielu książek o jego życiu i posłudze.

Karteczki w brewiarzu

Konspekty, spisane na małych karteczkach, duchowny nosił ze sobą w brewiarzu. Prymas znakomicie znał Pismo Święte, biblijne passusy wypowiadał z pamięci.

„Swoje kazania i przemówienia okolicznościowe rozpoczynał od zwrotów: „Umiłowane Dzieci Boże, Dzieci moje” – w ten sposób zwracał się z szacunkiem do każdego osobiście. Przekazywał niepodważalną prawdę o tożsamości człowieka i jego pochodzeniu” – podkreśla Marian Romaniuk.

Na podst. Radio Maryja