Mk 3, 20-35

Słowa Ewangelii według świętego Marka

Pewnego razu Jezus wszedł do domu, a zbiegł się taki tłum, że nie mieli chwili na zjedzenie chleba. Gdy Jego krewni usłyszeli o wszystkim, przyszli, aby Go powstrzymać. Mówiono bowiem, że odszedł od zmysłów. Nauczyciele Pisma natomiast, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili, że opętał Go Belzebub i że wyrzuca demony mocą ich przywódcy. Wtedy przywołał ich do siebie i mówił do nich w przypowieściach: „Jak może szatan szatana wyrzucać? Jeśli jakieś królestwo jest wewnętrznie skłócone, to takie królestwo nie może przetrwać. I jeżeli dom jest wewnętrznie skłócony, to taki dom nie będzie mógł przetrwać. Jeśli więc szatan powstał przeciwko sobie i jest wewnętrznie skłócony, to nie może przetrwać, lecz koniec z nim. Nikt przecież nie może wejść do domu kogoś silnego i zagrabić jego rzeczy, jeśli najpierw go nie zwiąże. Dopiero wtedy okradnie jego dom. Zapewniam was: Wszystkie grzechy będą ludziom odpuszczone, a nawet bluźnierstwa, których by się dopuścili. Kto by jednak zbluźnił przeciwko Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia: będzie winien grzechu wiecznego”. Mówili bowiem: „Opętał Go duch nieczysty”. Wtedy przyszła Jego Matka i bracia. Stojąc na zewnątrz, prosili, aby Go przywołać. Tymczasem mnóstwo ludzi siedziało wokół Niego. Powiedzieli Mu: „Twoja Matka i Twoi bracia, i Twoje siostry są na zewnątrz i dopytują się o Ciebie”. Odpowiedział im: „Kto jest moją matką i braćmi?”. I patrząc na siedzących dokoła, powiedział: „Właśnie oni są moją matką i moimi braćmi. Bo kto wypełnia wolę Boga, ten jest moim bratem, siostrą i matką”.

Myśleć bardziej po Bożemu

To, że krewni Jezusa uważają Go za obłąkanego i próbują powstrzymać, a uczeni w Piśmie zarzucają Mu opętanie, pokazuje, że jest On nierozumiany i przez najbliższych, i przez wrogów. Zbyt ludzkie myślenie powoduje, że nie rozpoznają w Nim działającego Boga. Tymczasem Jezus jest Synem Bożym, całkowicie wierny Ojcu, do końca Mu oddany i bezgranicznie ufający. Swoim postępowaniem Jezus wytycza nam drogę, którą powinniśmy kroczyć. „Bo kto wypełnia wolę Boga, ten jest moim bratem, siostrą i matką”. Przypomina również, że jeśli będziemy trwać w jedności z Nim i między sobą, nic nie jest w stanie nas zniszczyć. Ufajmy Jezusowi i myślmy bardziej po Bożemu niż po ludzku.

Jezu, ufam Tobie. Chcę trwać w jedności z Tobą. Proszę, naucz mnie myśleć bardziej po Bożemu.