Genowefa urodziła się w 422 roku w Nanterre pod Paryżem. Gdy miała 7 lat, do tej miejscowości przybył biskup Auxerre św. German. Zauważył on Genowefę w tłumie, który zebrał się wokół niego i przepowiedział jej, że zostanie świętą. Wręczył jej też medalik (lub krzyżyk), z którym się nigdy nie rozstawała.

Po śmierci rodziców Genowefa w wieku ok. 15 lat przeniosła się do Paryża (noszącego wtedy nazwę Lutecja). Tam z rąk miejscowego biskupa otrzymała welon dziewicy poświęconej Bogu. Prowadziła życie ascetyczne, przepełnione modlitwą i wyrzeczeniami. Niedługo zaczęła gromadzić wokół siebie inne kobiety i zaprawiać je do podobnego trybu życia. Utrzymywały się one z pracy swoich rąk, a wolny czas poświęcały odwiedzaniu chorych i niesieniu pomocy opuszczonym.

Kilkakrotnie stawała się wybawicielką Paryża. W 451 roku w okolice Paryża nadciągnęły oddziały Hunów pod wodzą Attyli. Mieszkańcy chcieli opuścić miasto. Genowefa zachęcała ich do postu i modlitwy i przepowiedziała, że miasto zostanie ocalone. Rzeczywiście, bo Hunowie skierowali się w inną stronę. A podczas oblężenia miasta przez Franków zorganizowała flotyllę rzeczną, która zaopatrzyła miasto w żywność.

Do ubogiego domku Genowefy przychodzili nie tylko ludzie prości, ale także i możni, by prosić ją o modlitwę i radę. Wśród nich znaleźli się również królowie Francji – Childeryk i Chlodwig.

Zmarła w sędziwym wieku 3 stycznia 500 lub 502 r. Pochowano ją na podmiejskim cmentarzu Lucotius, nazwanym później jej imieniem.

Jest główną patronką Paryża i Francji oraz dziewic, pasterzy, producentów świec woskowych, rybaków, rzemieślników, właścicieli składów win, żołnierzy.

Na podst. brewiarz.pl