Bł. Jakuba Alberionego, prezbitera
Łk 21, 20-28
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Kiedy ujrzycie Jeruzalem otoczone przez wojska, wtedy wiedzcie, że nadchodzi już jego spustoszenie. Wtedy mieszkańcy Judei niech uciekają w góry, przebywający w mieście niech z niego wyjdą, ci zaś, którzy będą w okolicy, niech do niego nie wchodzą. Będą to bowiem dni odpłaty, aby się wypełniło wszystko, co zostało napisane. Biada w te dni kobietom w ciąży i karmiącym. Nastanie bowiem wielka udręka na ziemi i gniew na ten lud. Jedni zginą od miecza, a inni zostaną uprowadzeni do niewoli do wszystkich narodów. A Jeruzalem będzie deptane przez pogan, aż czasy pogan przeminą. Będą też znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga ogarnie narody bezradne wobec szumu wzburzonego morza. Ludzie mdleć będą ze strachu w oczekiwaniu tego, co ma nadejść na ziemię, gdyż moce niebieskie zostaną wstrząśnięte. Wtedy zobaczą «Syna Człowieczego przychodzącego na obłoku» z wielką mocą i chwałą. A gdy to zacznie się dziać, wyprostujcie się i podnieście głowy, bo zbliża się wasze odkupienie”.
Oczekiwać z godnością i nadzieją
Otoczenie i zburzenie Jerozolimy wraz z jej świątynią nastąpiło około 40 lat po Chrystusie i Jego odejściu do Ojca. Dla Żydów był to w pewnej mierze koniec ich świata, ich religijności. Ale Pan zapowiada inny koniec świata, któremu będą towarzyszyły kataklizmy, wojny, katastrofy naturalne. Jednak dla tych, którzy spotkali w swoim życiu Chrystusa i przyjęli od Niego zbawienie oraz dar życia wiecznego, znaki, które innych jedynie przerażają, stają się znakami nadziei. Dlatego Jezus mówi do swoich uczniów, aby w momentach próby nie bali się, lecz oczekiwali z nadzieją i godnością dzieci Bożych: „Wyprostujcie się i podnieście głowy, bo zbliża się wasze odkupienie”.
Jezu, niech Twoja codzienna obecność w moim życiu przygotowuje mnie na ostateczne spotkanie z Tobą w wieczności.