Drodzy Bracia i Siostry,
dzielimy się z Wami, jak co roku, radością z nadejścia święta Wielkanocy – święta zmartwychwstania Chrystusa! Dzisiaj światło zmartwychwstania rozproszyło mrok. Dzisiaj Chrystus, odniósłszy zwycięstwo nad grzechem i śmiercią, otworzył przed nami wszystkimi bramę nieba. Wielkanoc to Pascha, przejście od śmierci do życia, od niewoli do wolności dzieci Bożych. Bóg „z miłości […] według postanowienia swej woli“ (Ef 1, 5) przysłał nam Zbawiciela Jezusa i pragnie nas zjednoczyć ze sobą, uczynić nas swoimi dziećmi. W tym kryje się największa tajemnica święta Wielkanocy, stąd płynie źródło radości i niegasnącej nadziei.
To światło zmartwychwstania często przesłaniają ciemne chmury rozgoryczenia, lęku przed przyszłością, zniechęcenia i obojętności. Zmartwychwstanie Chrystusa czasem staje się tylko piekną historią, a naznaczone grzechem życie wydaje się bardziej kuszące i przyjemne, chociaż jest ono jedynie cieniem śmierci. Promienie poranka zmartwychwstania z trudem rozpraszają ciemności naszego życia. Jednak sam Chrystus dodaje nam odwagi: „Nie bój się, mała trzódko. Jam zwyciężył świat“ (Łk 12, 32; J 16, 33). Chrystus jest żywy i pozostaje wśród nas aż do skończenia świata (por. Mt 28, 20). Poprzez chrzest umarliśmy z Chrystusem, abyśmy „wkroczyli w nowe życie“ (Rz 6, 4). Chrystus zaprasza nas, abyśmy zostali dziećmi zmartwychwstania i światłości (por. J 12, 36) i swoim życiem świadczyli o prawdziwości zmartwychwstania.
Papież Franciszek w Adhortacji Apostolskiej Evangelii Gaudium podkreśla, że „Jego zmartwychwstanie nie należy do przeszłości; zawiera żywotną siłę, która przeniknęła świat. Tam, gdzie wszystko wydaje się martwe, ze wszystkich stron pojawiają się kiełki zmartwychwstania. Jest to siła niemająca sobie równych“ (Evangelii Gaudium, 276).
Zmartwychwstanie jest możliwe, a my możemy być jego uczestnikami. Gdy nie opuszczamy rąk i nie poddajemy się rozgoryczeniu, już świadczymy nadzieję zmartwychwstania. Gdy nie popieramy zła i grzechu, wkraczamy w życie. Gdy nie przymykamy oczu na kłamstwo, stajemy się dziećmi prawdy. Gdy nie ograniczamy się tylko do swoich własnych interesów i zauważamy mniejszego, już stajemy w obliczu zmartwychwstania. Każdego razu, gdy przyjmujemy dar Bożego miłosierdzia i pożywiamy się Eucharystycznym Chlebem, odradzamy się z duchowego wyczerpania i śmierci do nowego życia.
Ten rok jest dla Litwy szczególny. Obchodzimy stulecie odzyskania niepodległości Litwy i dwudziestopięciolecie wizyty św. Jana Pawła II na Litwie. Świętujemy Rok Matki Bożej Trockiej, Patronki Litwy i z radością oczekujemy na przybycie do nas tej jesieni papieża Franciszka. Mamy wiele pięknych i ważnych okazji, aby gromadzić się razem, cieszyć wolnością i dziękować Bogu za wszystkie dary. Przebyta przez nas droga wolności niejednokrotnie poświadczyła, że zmartwychwstanie i nowe życie możliwe jest dzięki odwadze i stanowczości ludzi, jednoznacznej postawie wobec dobra, wolności i Boga. Wiara prowadziła ich naprzód, a nadzieja pozwoliła im się nie załamać. Niech tegoroczne obchody i spotkania będą przepełnione światłem zmartwychwstania Chrystusa. „Jezus Chrystus jest naszą nadzieją“ głosi hasło wizyty Ojca Świętego na Litwie, a sam papież Franciszek zachęca, aby przebudzić się z duchowego letargu i czerpać siły z Chrystusa.
„Zmartwychwstały i chwalebny Chrystus jest głębokim źródłem naszej nadziei i nie zabraknie nam Jego pomocy, by wypełnić powierzoną nam przez Niego misję“ (Evangelii Gaudium, 275). Pozwólmy radości wiary rozgorzeć w nas, pozwólmy Chrystusowi wskrzesić nas, bądźmy świadkami i uczestnikami Jego zmartwychwstania i nowego życia.
Litewscy biskupi
