W uroczystości weźmie udział prezydent Andrzej Duda z małżonką, a także m.in. siedmioosobowa delegacja polskich biskupów z przewodniczącym KEP ks. abp. Stanisławem Gądeckim.
O. Stanisław był jedną z najwybitniejszych postaci XVII-wiecznej Polski: myślicielem, propagatorem sprawiedliwości społecznej, znaczącym teologiem, autorem popularnych książek. Oprócz szerzenia czci misterium Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny szczególną modlitewną troską otaczał odchodzących z tego świata, dusze czyśćcowe, oraz ubogich i społecznie pokrzywdzonych. Był spowiednikiem m.in. króla Jana III Sobieskiego.
W niedzielnych uroczystościach spodziewany jest udział około 2500 czcicieli bł. Stanisława Papczyńskiego, przede wszystkim z Polski, Stanów Zjednoczonych i Brazylii. Ponadto mniejsze grupy mariańskich parafian i przyjaciół z Ukrainy, Litwy, Łotwy, Białorusi, Kazachstanu, Czech, Słowacji, Niemiec, Wielkiej Brytanii, a także z Argentyny, Filipin, Kamerunu, Rwandy i Ekwadoru. Pomimo że osoba założyciela marianów jest słabo znana we Włoszech, odnotowuje się wzrost zainteresowania jego życiem, a szczególnie wstawiennictwem.
Podczas niedzielnej Liturgii Papież ogłosi świętą także bł. Marię Hesselblad, odnowicielkę zakonu brygidek. W liturgicznej procesji przeniesione zostaną relikwie nowych świętych. Relikwiarz z fragmentem kości bł. Stanisława Papczyńskiego zaniesie kobieta, która została cudownie uzdrowiona za jego wstawiennictwem. Będą jej towarzyszyć mąż i dwoje dzieci. W czasie procesji z darami rodzina wielodzietna z Podegrodzia, z diecezji tarnowskiej, miejsca urodzin nowego świętego, przyniesie do ołtarza dary ofiarne.
W liście pasterskim z okazji kanonizacji o. Papczyńskiego polscy biskupi napisali, że wszelkie dzieła miłosierdzia podejmował on z miłości do Boga i człowieka, ale też z miłości do Ojczyzny. Nazywają go także „orędownikiem godności i świętości życia”.
O. Stanisław od Jezusa i Maryi Papczyński był jedną z najwybitniejszych postaci XVII-wiecznej Polski: myślicielem, propagatorem sprawiedliwości społecznej, znaczącym teologiem, autorem popularnych książek, twórcą mariańskiej szkoły duchowości, głęboko osadzonej w kulturze polskiej.
Miał znaczący wkład w formowanie duchowości m.in. Jana III Sobieskiego, nuncjusza apostolskiego Antonio Pignatellego, późniejszego Innocentego XII. Na podręcznikach retoryki bł. o. Papczyńskiego w szkołach pijarskich uczyły się pokolenia Polaków, m.in. ks. Stanisław Konarski – twórca idei powstania Komisji Edukacji Narodowej. Już Sejm koronacyjny Stanisława Augusta zwrócił się do Papieża w 1764 roku z prośbą o jego beatyfikację.
Urodził się w 1631 r. w Podegrodziu na Sądecczyźnie w rodzinie zamożnych włościan.
W młodości wstąpił do zakonu pijarów, gdzie przyjął imię Stanisław od Jezusa i Maryi. Pomimo dużych sukcesów jego życie w zakonie stało się napięte z powodu jego sprzeciwu wobec tendencji łagodzenia reguły przez część zakonników. Coraz intensywniej myślał o założeniu nowego zakonu, który by odpowiadał potrzebom polskiego społeczeństwa. Na własną prośbę został więc zwolniony w 1670 r. ze ślubów i niedługo potem przystąpił do nowego dzieła.
W roku 1671 przywdział biały habit na cześć Niepokalanego Poczęcia Maryi i opracował „Regułę życia” dla przyszłego zakonu. W tym czasie napisał też dzieło ascetyczne „Templum Dei Mysticum” dla ludzi świeckich. Był to wynik jego nowatorskiego, jak na ówczesne czasy, przekonania, że nie tylko kapłani i osoby zakonne są wezwani do świętości. Jest to jedno z najwybitniejszych dzieł w literaturze ascetycznej XVII w.
W 1673 r. założył własne zgromadzenie – Księży Marianów Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, któremu zlecił szerzenie kultu Niepokalanego Poczęcia, pracę w parafiach i modlitwę za zmarłych. Miewał wizje czyśćca, w których zmarli prosili go o modlitwę. Sam uczestniczył też jako kapelan w wyprawie przeciw Turkom na Ukrainie i widział, jak żołnierze giną bez przygotowania, a było to stulecie bardzo licznych wojen, toczonych przez Rzeczpospolitą. Sprawa modlitwy za zmarłych była jedną z kluczowych posług jego życia zakonnego.
Zmarł w opinii świętości 17 września 1701 r. w Górze Kalwarii. Został beatyfikowany w sanktuarium maryjnym w Licheniu 16 września 2007 r. podczas uroczystości z udziałem legata papieskiego kard. Tarcisio Bertonego.
31 marca 2011 Senat RP przyjął uchwałę, w której podkreślono, że bł. o. Papczyński jest godnym naśladowania wzorem Polaka oddanego sprawom Ojczyzny. „Aktualność Jego moralnego i obywatelskiego nauczania uzasadnia przybliżenie postaci Ojca Stanisława współczesnemu pokoleniu Polaków, a szczególnie młodzieży. Senat apeluje do środowisk oświatowych o popularyzację postaci i dokonać Błogosławionego” – czytamy w uchwale.
O. Papczyński jest patronem dzieci nienarodzonych i rodziców pragnących potomstwa. Zgromadzenie księży marianów jest najstarszym istniejącym do dziś, a powstałym na ziemiach polskich męskim zgromadzeniem zakonnym. Marianów spotkać można w kilkunastu krajach świata, m.in. w Brazylii, USA, na Filipinach, w Kazachstanie, gdzie pełnią różne posługi: od pracy parafialnej i misyjnej po posługi w sanktuariach. Swoją posługę duszpasterską realizują zgodnie z zawołaniem „Za Chrystusa i Kościół”.
W Polsce, oprócz parafii, aktywność marianów to m.in. prowadzenie sanktuariów maryjnych (w Licheniu i Stoczku Warmińskim), działalność wydawnicza, naukowa, specjalistyczna, w tym prowadzenie hospicjów dla umierających i poradni dla osób uzależnionych, w tym Licheńskiego Centrum Pomocy Rodzinie i Osobom Uzależnionym.
W grudniu ub.r. w Górze Kalwarii otwarto Muzeum bł. o. Stanisława Paczyńskiego. Gromadzi ono m.in. ryciny, przedmioty i księgi związane z założycielem. Muzeum mieści się w domu księży marianów przy kościele Wieczerzy Pańskiej na Mariankach, gdzie spoczywa zmarły w 1701 r. zakonnik.
Ekspozycja, podzielona na 9 stref tematycznych, gromadzi wszelkie muzealia, archiwalia i księgozbiory z nim związane, aby za pomocą najnowocześniejszych środków spełnić zadanie postawione przez Senat Rzeczypospolitej – zaznacza dyrektor Muzeum ks. Jan Rokosz MIC.
Jednym z cenniejszych eksponatów jest napisany po polsku list króla Jana III Sobieskiego do Benedykta Pawła Sapiehy, podskarbiego wielkiego litewskiego z 1687 r., sygnowany pieczęcią koronną króla. W Muzeum można też zobaczyć książkę należącą do o. Papczyńskiego z jego autografem na stronie tytułowej oraz pozostałości habitu wyjęte z trumny podczas ekshumacji jego szczątków w XVIII w.
Eksponaty gromadzono przez kilka lat, korzystając m.in. z Archiwów Watykańskich i odnajdując cenne księgi m.in. w antykwariatach litewskich w Wilnie i Kownie.
Na podst. RS, KAI, naszdziennik.pl
Komentarze
W niecałe siedem miesięcy później rodzina cieszyła się narodzinami dziecka, które przyszło na świat zdrowe i rozwija się prawidłowo.
Łaska ta — jak się później okazało — została wyproszona za wstawiennictwem o. Stanisława Papczyńskiego. Kuzyn a zarazem ojciec chrzestny matki, dowiedziawszy się o ciężkim stanie ciąży swej córki chrzestnej, natychmiast rozpoczął nowennę za przyczyną Ojca Założyciela w intencji uratowania dziecka. Przytoczone fakty dokonały się w trakcie tej dziewięciodniowej modlitwy. Do nowenny włączyli się z czasem inni członkowie rodziny. Tak pomyślne zakończenie tego dramatycznego zdarzenia — bez jakichkolwiek wątpliwości — związano ze wstawiennictwem o. Papczyńskiego.
W sprawie tego domniemanego cudu, w latach 2003-2004 z ramienia Kurii przeprowadzono dochodzenie diecezjalne.
Konsulta Lekarska Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych na sesji w dniu 12 maja 2005 r. orzekła, że prawami nauki nie można wyjaśnić nieoczekiwanego odzyskania ciąży po samoistnym jej przerwaniu przez poronienie wewnętrzne. Następnie dnia 3 października odbyła się druga Sesja Zwyczajna Ojców Kardynałów i Biskupów, na której ustalono, że cud dokonał się z Boskiego zrządzenia.
Papież Benedykt XVI po zapoznaniu się z dokładnym sprawozdaniem z tych wszystkich spraw uznał cud i w dniu 16 grudnia 2006 r. orzekł: Uznaje się cud, dokonany przez Boga za wstawiennictwem Czcigodnego Sługi Bożego Stanisława od Jezusa i Maryi (w świecie Jana Papczyńskiego), Kapłana i Założyciela Zgromadzenia Księży Marianów pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia NMP, mianowicie nieoczekiwane ożywienie ciąży pani NN., w 7-8 jej tygodniu, po samoistnym jej przerwaniu przez «poronienie wewnętrzne» udokumentowanym ultrasonograficznie, z postępującym jej rozwojem aż do prawidłowego zakończenia porodem, bez negatywnych następstw dla płodu, który urodził się żywy i zdrowy 17 października 2001 r.
Decyzja ta otworzyła drogę do beatyfikacji Ojca Papczyńskiego.
Kanał RSS z komentarzami do tego postu.