Józef z Nazaretu - małżonek Marii z Nazaretu, tradycyjnie nazywany jej Oblubieńcem, opiekun Świętej Rodziny, święty Kościoła powszechnego, uznany za patrona chrześcijańskich małżeństw, rodzin oraz ludzi pracy.
W Kościele katolickim jest to uroczystość liturgiczna Świętego Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny. Cały marzec jest poświęcony świętemu Józefowi, a dniem tygodnia, w którym się go wspomina, jest środa.
Kościół katolicki ukazuje św. Józefa jako wzór takich cnót, jak posłuszeństwo Bogu, wiara, pracowitość, męstwo, sprawiedliwość, czystość, piękna miłość, skromność, ubóstwo, milczenie, opanowanie i inne. Święty Józef jest wzorem męstwa i paradygmatem ojcostwa.
Na całym świecie istnieją ośrodki badawcze prowadzące studia z zakresu józefologii tj., refleksji teologicznej na temat Świętego Józefa. W Polsce, m.in. w Kaliszu, działa Polskie Studium Józefologiczne.
8 grudnia 1870 r. papież Pius IX ogłosił św. Józefa patronem Kościoła Powszechnego. W 1903 r. Leon XIII wydał pierwszą w dziejach Kościoła encyklikę o św. Józefie Quamquam plurie o nabożeństwie do św. Józefa. Papież Pius X zatwierdził Litanię do świętego Józefa do publicznego odmawiania, a w 1919 r. Benedykt XV dodał osobną prefację do Mszy o św. Józefie. Jan XXIII wprowadził imię św. Józefa do Kanonu Rzymskiego. Jan Paweł II 15 sierpnia 1989 r. ogłosił adhortację apostolską Redemptoris Custos o św. Józefie. Franciszek wprowadził imię św. Józefa do drugiej, trzeciej i czwartej modlitwy eucharystycznej zaraz po imieniu Najświętszej Maryi Panny.
W ikonografii święty Józef przedstawiany jest:
• z Maryją i Jezusem – obraz świętej Rodziny;
• w scenach: w szopce betlejemskiej, ofiarowania w świątyni, przy pokłonie Mędrców ze Wschodu, ucieczki do Egiptu, znalezienia dwunastoletniego Jezusa w świątyni;
• z Jezusem – trzyma Go na ręku lub stoi obok Niego;
• sam z narzędziami cieśli lub lilią – symbolem czystości.
