Decydujący miesiąc dla procesu kanonizacyjnego Jana Pawła II

2013-05-30, 10:15
Oceń ten artykuł
(0 głosów)

W czerwcu wyjaśni się, czy jeszcze przed wakacjami w watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych zakończą się prace nad wybranym do kanonizacji Jana Pawła II przypadkiem cudownego uzdrowienia. Od tego zależy, kiedy papież otrzyma prośbę o uznanie cudu.

Niektóre źródła kościelne wyrażają nadzieję na zakończenie całego postępowania w kongregacji do końca czerwca, aby papież Franciszek mógł wówczas otrzymać oficjalną prośbę o uznanie cudu i podjąć definitywną decyzję w tej sprawie. Wtedy pozostałoby już tylko wyznaczenie terminu mszy kanonizacyjnej.

Szczegóły tego przypadku oraz choroby, z której nastąpiło uzdrowienie, objęte są ścisłą tajemnicą, podobnie jak cały proces kanonizacyjny.

Nieoficjalnie wiadomo jedynie, że cud przypisywany wstawiennictwu papieża Polaka dotyczy kobiety w średnim wieku.

W kwietniu zebraną i opracowaną dokumentację w sprawie niewyjaśnionego z przyczyn medycznych uzdrowienia zaaprobowała komisja lekarzy w watykańskiej kongregacji, po czym przekazała ją do dalszych prac.

Jeżeli w najbliższych tygodniach cud zatwierdzi jeszcze komisja teologów, a następnie kardynałów i biskupów, to wówczas istnieją szanse na to, że na przełomie czerwca i lipca prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kardynał Angelo Amato podczas tradycyjnej audiencji u papieża przed letnią przerwą przedstawi wyniki trzech głosowań i zreferuje przebieg prac. Na tej podstawie Franciszek może wtedy wydać zgodę na kanonizację.

Gdyby potwierdził się ten scenariusz, to wówczas niemal pewnym terminem kanonizacji Jana Pawła II będzie październik.

PAP

www.L24.lt 

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Sobota, 23 listopada 2024 

    św. Klemensa I, papieża i męczennika, św. Kolumbana, opata, wspomnienie

    Łk 20, 27-40

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Do Jezusa przyszli niektórzy z saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zapytali Go: „Nauczycielu, Mojżesz tak nam napisał: «Jeśli ktoś żonaty umrze bezdzietnie, to jego brat niech poślubi wdowę i da potomstwo swemu bratu». Otóż było siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł bezdzietnie. Potem drugi i trzeci ożenił się z wdową. I podobnie następni, aż do siódmego. Lecz nie pozostawili po sobie potomstwa i pomarli. Po nich umarła i ta kobieta. Gdy nastąpi zmartwychwstanie, którego z nich będzie żoną? Siedmiu bowiem miało ją za żonę”. Jezus im odpowiedział: „Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą. Lecz ci, którzy zostają uznani za godnych osiągnięcia wieczności i powstania z martwych, ani się nie żenią, ani za mąż nie wychodzą. Gdyż już nie mogą umrzeć, są bowiem równi aniołom i jako uczestnicy zmartwychwstania są synami Bożymi. O tym zaś, że umarli zmartwychwstają, zaznaczył także Mojżesz w opowiadaniu o krzewie. Nazywa tam Pana Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba. Przecież Bóg nie jest Bogiem umarłych, ale żywych. Wszyscy bowiem dla Niego żyją”. W odpowiedzi na to niektórzy z nauczycieli Pisma przyznali: „Nauczycielu, dobrze powiedziałeś”. I już nie mieli odwagi o nic Go pytać.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24