Co prawda, pierwszy samochód GAZ-14 wyprodukowano już wcześniej, w grudniu 1976 r., i sprezentowano Leonidowi Brieżniewowi z okazji 70-lecia urodzin. (Była to jedyna Czajka w kolorze wiśni).
Gaz-14 był następcą pierwszego modelu Czajki GAZ-13, luksusowego auta służbowego dla funkcjonariuszy państwowych.
Czajka GAZ-14 była produkowana w latach 1977- 1988. (Stara Czajka GAZ-13 była produkowana do 1981 r.). Ten luksusowy pojazd był dostępny wyłącznie jako samochód służbowy dla funkcjonariuszy państwowych lub działaczy partyjnych.
Produkcję drugiego, i ostatniego, modelu Czajki GAZ -14 zakończono w 1988 r. Produkcja tej limuzyny została wstrzymana decyzją ówczesnego sekretarza generalnego partii komunistycznej Michaiła Gorbaczowa, dążącego m.in. do ograniczania przywilejów ludzi władzy. Ponadto podstawową część urządzeń technologicznych zniszczono. Łącznie wyprodukowano 1114 Czajek drugiego modelu, a ostatni GAZ-14 zjechał z taśmy produkcyjnej 24 grudnia 1988 r.
GAZ-14 miał silnik 5,5-litrowy l o mocy 220 KM. Czajka osiągała prędkość do 175 km/h. (Przyspieszenie 0-100 km/h: 15 s).
Oprócz limuzyn, wyprodukowano kilka kabrioletów GAZ-14-05, przeznaczonych do odbierania defilad wojskowych.
