4 stycznia startuje rejestracja na kursy języka polskiego w Wilnie.

W dniach 9-17 listopada b.r. w Gimnazjum w Awiżeniach odbył się tradycyjny Tydzień Języka Polskiego. Celem przedsięwzięcia było poszerzenie wiedzy uczniów z zakresu kultury języka, rozwijanie umiejętności posługiwania się językiem polskim, kształcenie sprawności ortograficznej, rozwijanie zainteresowań literaturą piękną oraz popularyzacja kultury polskiej i historii.

Bardzo częstym błędem popełnianym przez dzieci i dorosłych jest stawianie przecinka przed "to" pełniącym funkcję "to jest".

W połączeniach: do którego, podczas którego, do uczestnictwa w którym, za którym – przecinek wysuwamy do przodu (np. poszedłem do dentysty, do którego zawsze chodzę, odbył się bal, podczas którego wybrano królową, urządzono jubileusz, do uczestnictwa w którym zaproszono naszą redakcję).

Zgodnie z decyzją członków Koła Metodycznego Polonistów Rejonu Wileńskiego z dnia 24 września br. „O potrzebie zorganizowania Tygodnia Języka Polskiego" w dniach 9-13 listopada br. w szkołach rejonu wileńskiego z polskim językiem nauczania wszystkich szczebli: gimnazjach, średnich, podstawowych zostanie uroczycie zainaugurowany „Tydzień Języka Polskiego".

W języku polskim istnieje, utrwalone przez tradycję, zamienianie biernika na dopełniacz po czasowniku zaprzeczonym: widzę tę kobietę, ale nie widzę tej kobiety; lubię cukierki, ale nie lubię cukierków; wygrał ten mecz, ale nie wygrał tego meczu itp...

Pisarz Wiesław Myśliwski odebrał w niedzielę tytuł Wielkiego Ambasadora Polszczyzny za wybitne zasługi w krzewieniu polszczyzny, natomiast Ambasadorem Polszczyzny poza Granicami został etnograf prof. Daniel Kadłubiec. Gala, podczas której wyróżnienia otrzymały również inne osoby posługujące się pięknie językiem polskim, odbyła się w Katowicach.

Jesień już zagościła na dobre, najwyższy czas powyciągać z szafy ciepłe swetry – okazuje się, że odmiana tego słowa nie jest taka oczywista, bowiem najczęściej wypowiadana jest forma: swetr, a tymczasem poprawną postacią jest sweter.

Bardzo rozchwiana gramatycznie jest odmiana dwu czasowników: umieć i rozumieć. W piśmie wiele osób posługuje się błędnymi postaciami: ja umię, ja rozumię. W tekstach mówionych zaś w powszechnym obiegu są konstrukcje typu ja tego nie rozumie, ja nie umie tego zrobić.

Sporo kłopotów gramatycznych sprawia rzeczownik państwo – użyty w znaczeniu zbiorowym „panie i panowie", „ona i on, para małżeńska". Nie można z nim łączyć wyrazów w liczbie pojedynczej!