80 lat temu świat dowiedział się o Zbrodni Katyńskiej. 13 kwietnia 1943 r. Niemcy okupujący terytoria ZSRR ogłosili informację o odkryciu w lesie pod Katyniem masowych grobów polskich oficerów. Do tego dnia los ok. 22 tys. obywateli polskich uwięzionych przez NKWD po wkroczeniu armii sowieckiej do Polski pozostawał nieznany.

13 kwietnia w Polsce obchodzony jest Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. Blisko 22 tysiące Polaków – wojskowych, policjantów i cywili – zostało zamordowanych w kwietniu i maju 1940 roku przez sowieckie NKWD. Ciała grzebano bezimiennie, w masowych grobach w lasach tak, aby nie zostały nigdy odnalezione.

Pamięć o bestialsko zamordowanych w Katyniu będzie wieczna – powiedział minister obrony Polski Mariusz Błaszczak, który złożył wieniec pod tablicami w Epitafium Katyńskim na warszawskiej Cytadeli. 13 kwietnia obchodzony jest Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. Wśród ofiar tej zbrodni są też osoby, pochodzące z Wileńszczyzny.

13 kwietnia obchodzony jest Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił je poprzez aklamację 14 listopada 2007 roku, a jego przesłaniem jest oddanie hołdu ofiarom zbrodni katyńskiej.

Dokładnie 79 lat temu w Lesie Katyńskim rozbrzmiały pierwsze głuche echa wystrzałów. Rozpoczęło się masowe mordowanie przez NKWD polskich oficerów, którzy po zdradzieckiej napaści z 17 września 1939 roku i po przegranej Wojnie Obronnej trafili do sowieckiej niewoli. Zbrodnia Katyńska była próbą zlikwidowania kadry dowódczej Wojska Polskiego – powiedział Mariusz Błaszczak, minister obrony narodowej w swoim wystąpieniu z okazji Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej.

13 kwietnia obchodzony jest Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił je poprzez aklamację 14 listopada 2007 roku, a jego przesłaniem jest oddanie hołdu ofiarom zbrodni katyńskiej.

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24