Szef resortu kultury zaznaczył, że projekt został zrealizowany dzięki determinacji Kościoła, posłów, samorządowców oraz środowisk lokalnych, a także dzięki zaangażowaniu pracowników ministerstwa.

– Kolegiata w Stargardzie to zabytek wyjątkowo cenny, wysokość jego nawy głównej to około 30 m, co czyni stargardzką kolegiatę najwyżej sklepionym kościołem w Polsce. Zabytki sakralne stanowią 26 proc. obiektów zabytkowych w Polsce. Często są to zabytki najcenniejsze, najwyższej jakości. Dlatego przeznaczamy środki publiczne także na opiekę nad zabytkami sakralnymi – powiedział prof. Gliński.

Minister wskazał, że w ciągu ostatnich ośmiu lat środki na ochronę zabytków zostały zwiększone trzykrotnie, jednak nadal nie są wystarczające.

– Z tego powodu realizujemy nowy Rządowy Program Odbudowy Zabytków, z którego Stargard uzyskał wsparcie w wysokości ponad 5 mln zł. Planujemy również powołanie Narodowej Agencji Rewitalizacji Dziedzictwa. To jest działanie konieczne. Bez wielkiej zmiany w obszarze ochrony zabytków nasze wspólnoty lokalne nie będą w stanie sprostać wyzwaniom współczesności, a my nie będziemy mogli realizować naszego credo, które mówi, że piękno i pamięć budują wspólnotę – zakończył prof. Piotr Gliński.

O projekcie

Realizowany w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 projekt „Rozwój zasobów kulturalnych poprzez prace konserwatorsko-restauratorskie w zabytkowej Kolegiacie pw. N.M.P. Królowej Świata w Stargardzie” obejmował m.in. remont konserwatorski wystroju malarskiego wnętrza, remont elewacji i posadzki, remont instalacji elektrycznej, iluminację kolegiaty wraz z terenem przykościelnym, a także wykonanie nowych organów.

Celem projektu było udostępnienie niedostępnej dotychczas dla odwiedzających części świątyni. Po oddaniu powierzchni wokół ambitu, chóru i tzw. „przestrzeni dzwonnicy” oraz części prezbiterium przestrzeń świątyni została powiększona o 35 proc.

O Kolegiacie

Pierwotna świątynia, drewniana lub wykonana z granitowych ciosów, powstała w Stargardzie już w 1242 roku. Obecny kształt budowli nadała przebudowa przeprowadzona w latach 1388-1500. W XVII w. kościół, podobnie jak całe miasto, poważnie ucierpiał w wyniku pożaru. Odbudowa trwała 25 lat i nadała świątyni wystrój barokowy. W wyniku II wojny światowej kościół ponownie uległ zniszczeniom. W latach 1946-48 budynek wykorzystywano jako magazyn. W 1957 roku kard. Stefan Wyszyński rekonsekrował kościół.

Do cennych zabytków znajdujących się wewnątrz stargardzkiej kolegiaty należy barokowy ołtarz główny, wykonany z drewna w 1663 roku, oraz ambona z 1683 roku, prezentująca dekoracje i formę charakterystyczną dla rzemiosła snycerskiego Pomorza Zachodniego w drugiej połowie XVII wieku. W Kolegiacie zachowały się też fragmenty rzeźb. Świątynię wyróżniają również unikatowe polichromie: Chrystus na Tłoczni Mistycznej w zakrystii (XV w.), anioły oraz personifikacja Życia i Śmierci w kaplicy Trzech Króli (XVIII w.), Koronacja Matki Bożej, wizja Sądu Ostatecznego i Narodziny Jezusa w kaplicy Mildenitzów, a także te umieszczone w kaplicy burmistrza Stargardu z XVI w., Petera Gröninga.

MKiDN