Wystawa plenerowa „Jaki znak twój? Orzeł Biały. Dzieje herbu i godła Polski”

2023-05-02, 11:48
Oceń ten artykuł
(1 głos)
Wystawa plenerowa „Jaki znak twój? Orzeł Biały. Dzieje herbu i godła Polski” Fot. Ministerstwo Sprawiedliwości

2 maja obchodzimy ustanowiony przez Sejm RP Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Polacy manifestują w czasie tego święta przywiązanie do barw narodowych, wywieszając biało-czerwone flagi. Organizowane są także akcje upowszechniające wiedzę o polskich symbolach narodowych. Włączając się w te działania Ministerstwo Sprawiedliwości przygotowało wystawę plenerową, prezentującą dzieje herbu i godła Polski.

Ekspozycja, którą można obejrzeć w galerii plenerowej przed siedzibą Ministerstwa Sprawiedliwości w Alejach Ujazdowskich 11 w Warszawie, prezentuje dzieje naszych symboli od przełomu XIII i XIV w., gdy piastowski orzeł stał się godłem państwa powstającego na jednoczących się polskich ziemiach.

Królewski orzeł

Dzięki ekspozycji można śledzić ewolucję wizerunku królewskiego orła, na którego piersi pod rządami kolejnych królów elekcyjnych pojawiało się godło rodowe monarchy. Rzeźby, drzeworyty, ryciny, arrasy oraz inne przedstawienia orła w koronie symbolicznie łączyły majestat władców z potęgą rozwijającego się państwa. Natomiast w XVIII w., kiedy nad Rzeczpospolitą Obojga Narodów zbierały się czarne chmury, waleczny orzeł zdawał się nieść nadzieję na odwrócenie negatywnych tendencji i odrodzenie siły państwa polskiego. Tak można postrzegać wizerunek dumnego ptaka na ustanowionych w tym okresie orderach Orła Białego i Virtuti Militari.

Znak walczących patriotów

Wystawa pokazuje też, jak z chwilą utraty niepodległości godło pochłoniętej przez zaborczych sąsiadów Rzeczpospolitej, splotło się z poczuciem polskiej tożsamości narodowej. Przypominało o chwalebnej przeszłości, a także mobilizowało do walki o wolność i budziło wiarę w sukces. Orzeł biały stał się znakiem rozpoznawczym patriotycznych publikacji, plakatów i ulotek, znalazł się również na sztandarach wybuchających w XIX w. zrywów narodowych.

Żołnierze polskich formacji, które w trakcie pierwszej wojny światowej weszły w skład armii toczących boje na wielu frontach, dumnie nosili orzełka, wyrażającego ich niezłomne dążenie do odbudowy polskiej państwowości.

Szczególnie interesująca jest ukazana na wystawie ikonografia godła i herbu, która pojawiła się, gdy trzeba było bronić dopiero co wywalczonej niepodległości. Tradycyjny wizerunek orła białego wykorzystywano wówczas, aby zachęcić rodaków do patriotycznego zaangażowania życia, sił i majątku w walkę o Ojczyznę, a następnie w budowę odrodzonego państwa. Artyści działający w okresie dwudziestolecia międzywojennego podjęli eksperymenty, poszukując nowej formy przedstawienia godła narodowego.

Przywrócenie złotej korony

Wraz z wybuchem II wojny światowej polskie godło ponownie stało się symbolem walki o wolność z wrogami Polski. Okres PRL-u był czasem orła pozbawionego korony. To okaleczone godło doskonale obrazowało sytuację, w jakiej znalazła się państwo, podporządkowane sowieckim interesom.

Po odzyskaniu przez Polskę suwerenności Sejm RP przywrócił godłu królewski atrybut. Obecnie „godłem Rzeczypospolitej Polskiej jest wizerunek orła białego ze złotą koroną na głowie zwróconej w prawo, z rozwiniętymi skrzydłami, z dziobem i szponami złotymi, umieszczony na czerwonym polu tarczy”.

Biuro Komunikacji i Promocji Ministerstwa Sprawiedliwości (gov.pl)

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24