Interesujące wystawy w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski

2022-04-20, 10:02
Oceń ten artykuł
(1 głos)
Wystawy Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski Wystawy Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski Fot. Danuta Matloch

W Warszawie można obejrzeć dwie ciekawe ekspozycje: „Kraj nad Wisłą” Jarosława Modzelewskiego oraz „Nie ocenzurowano. Polska sztuka niezależna lat 80.” Wystawy zostały sfinansowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Jarosław Modzelewski – „Kraj nad Wisłą”

Wystawa jest pierwszą przekrojową prezentacją kilku dekad twórczości Jarosława Modzelewskiego (ur. 1955). Jej porządek wyznaczają wybrane motywy i tematy powracające w malarstwie artysty od samych początków jego twórczości. Przestrzeń ekspozycyjna została podporządkowana kształtowi odnoszącemu się do symbolu Rodła, zaczerpniętego z jednego z pierwszych obrazów Modzelewskiego – Bez tytułu [Rodło] z 1980 r. Obraz ten jest punktem wyjścia do prezentacji kolejnych etapów twórczości malarza. Wątkiem przewodnim jest rzeka Wisła, spajająca różne pod względem formalnym okresy w twórczości Modzelewskiego.

Jarosław Modzelewski ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych. Jego prace prezentowane były na kilkudziesięciu wystawach. Jest laureatem wielu nagród. Prace Modzelewskiego znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą, a także w zbiorach publicznych, między innymi w muzeach narodowych w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu, Narodowej Galerii Sztuki Zachęta oraz Muzeum Sztuki w Łodzi.

Wystawa będzie prezentowana w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski jeszcze tylko do najbliższej niedzieli, 24 kwietnia.

„Nie ocenzurowano. Polska sztuka niezależna lat 80.”

Ekspozycja ta ukazuje szeroką panoramę zjawisk artystycznych, w których twórcy manifestowali swoją niezależność wobec komunistycznej władzy PRL, próbującej przy użyciu aparatu represji, milicji i wojska zabić wolnościowe aspiracje społeczeństwa.

Wielu artystów, po wprowadzeniu stanu wojennego, bojkotowało politykę kulturalną władz, nie występując, nie publikując i nie prezentując swoich prac w państwowych instytucjach i mediach.

Pierwsze próby upubliczniania dzieł artystycznych miały charakter kameralny, odbywały się w mieszkaniach, na strychach lub bezpośrednio w pracowniach twórców.

Jedną z form tworzenia niezależnego obiegu kultury były „wystawy walizkowe”, na które zaproszeni artyści wykonywali małe obrazy lub zminiaturyzowane repliki dużych prac. Dzięki temu można je było przenosić w walizce z mieszkania do mieszkania.

Większość twórców szukała jednak miejsc wystawienniczych otwartych dla każdego. Stał się nim m.in. kościół. Zbliżenie artystów z Kościołem odcisnęło piętno zarówno na twórczości poszczególnych osób, jak i na charakterze całego ruchu kultury niezależnej. Zaowocowało olbrzymią liczbą wystaw, w których uczestniczyło ok. 1700 twórców, powstaniem kilkudziesięciu galerii przykościelnych, drukowaniem plakatów, organizowaniem licznych sesji naukowych.

Kultura niezależna lat 80. objęła wszystkie dziedziny sztuki. Poza cenzurą powstawały niezliczone dzieła plastyczne, literackie, teatralne, muzyczne, których twórcy manifestowali swoją niezależność ze świadomością, że tylko niezależna kultura jest w stanie wyrazić fundamentalne doświadczenie człowieka, jakim jest pragnienie wolności.

Wystawa „Nie ocenzurowano. Polska sztuka niezależna lat 80.” będzie prezentowana w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski do 5 czerwca 2022 r.

Na podst. inf. MKiDN

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24