W repertuarze miała 1,5 tys. piosenek, a jej największe przeboje, takie jak „Karuzela”, „Serduszko puka w rytmie cza-cza”, „Brzydula i rudzielec”, „Augustowskie noce”, „Do grającej szafy grosik wrzuć” czy niezapomniane „Parasolki” znali wszyscy. Artystka zmarła 18 stycznia w swoim rodzinnym mieście Bielsku-Białej. Uroczystości pogrzebowe będą miały charakter państwowy.
Maria Koterbska urodziła się 13 lipca 1924 r. w Bielsku w rodzinie muzycznej. Matka Janina z domu Mierowska była pianistką amatorką, a ojciec Władysław – skrzypkiem, absolwentem wydziału kompozycji i wykładowcą Konserwatorium w Krakowie, nauczycielem muzyki i śpiewu w Seminarium Nauczycielskim w Białej.
Artystka zadebiutowała na scenie Teatru im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach piosenką „Stary młyn” podczas koncertu sylwestrowego w 1948/49 r. Największą popularność zdobyła w latach 50. i 60. XX w. W repertuarze miała 1500 piosenek, w tym ok. 400 nagranych. Współpracowała z największymi kompozytorami, koncertowała z orkiestrą Jana Cejmera czy Konrada Bryzka. Śpiewała teksty pisane przez wybitnych autorów – Jeremiego Przyborę, Agnieszkę Osiecką, Wojciecha Młynarskiego czy Annę Zofię Markową. Wykonywała także utwory jazzowe oraz piosenkę aktorską.
Współtworzyła literacko-artystyczny Kabaret Wagabunda, z którym dawała liczne koncerty w kraju, a także w Europie i Stanach Zjednoczonych. Dwa sezony spędziła również w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej i Teatrze Satyryków w Krakowie.
Uczestniczyła w Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie w 1963 roku, gdzie zdobyła drugą nagrodę, a podczas Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 1987 roku przyznano jej honorową nagrodę Grand Prix.
Maria Koterbska była lubianą i cenioną przez widownię artystką. Zawsze uśmiechnięta, pełna energii i pogody ducha, zachwycała swoim wyjątkowym talentem wokalnym i wyczuciem rytmu. „Śpiewałam ponad pięćdziesiąt lat i nigdy się nie zdarzyło, żeby ktoś mnie totalnie skrytykował, nie było żadnych napaści na moją osobę. To zdumiewające” – wspominała.
Lucjan Kydryński w książce „Wierzę piosence” pisał o artystce: „Koterbska jest prekursorką większości polskich pieśniarek. (…) Była bowiem pierwszą, która odważyła się niegdyś przełamać dziarski styl odtwórczy piosenek o murarzach, kolejarzach i WOP-ie, lansując piosenkę intymną, nieraz nawet półpoetycką lub satyryczną. (…) Jest to bodaj pierwsza powojenna polska pieśniarka, która umiała zwykłą piosenkę podnieść do godności sztuki”.
Artystka została odznaczona Złotym Medalem Gloria Artis i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Inf. MKiDN