Uchwała upamiętniająca 100. rocznicę Bitwy Warszawskiej

2020-07-22, 13:24
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
Sejm RP Sejm RP Fot. Kancelaria Sejmu/Aleksander Zieliński

Przez aklamację Sejm RP przyjęł odczytaną przez marszałek Sejmu Elżbietę Witek uchwałę upamiętniającą 100. rocznicę Bitwy Warszawskiej. Od końca lipca do pierwszych dni września 1920 roku rozegrało się decydujące starcie Polski z bolszewicką Rosją. Krwawe zmagania toczono na przestrzeni blisko pół tysiąca kilometrów –  przypomniano w uchwale.

Rząd Obrony Narodowej, kierowany przez Wincentego Witosa, oraz sztab Wojska Polskiego podjęły działania, które zdecydowały o zwycięstwie Rzeczypospolitej. Wojsko Polskie, na czele z Marszałkiem Józefem Piłsudskim, uratowało nie tylko suwerenność naszej Ojczyzny, lecz także ład demokratyczny całej Europy. Powstrzymując ofensywę Armii Czerwonej, Polacy zapobiegli rozprzestrzenieniu się rewolucji Komunistycznej na Europę i tym samym zniszczeniu zachodniej cywilizacji –  zaakcentowano w uchwale.

W dokumencie przypomniano fakt, że razem z Polakami walczyło wojsko ukraińskie, oddziały białoruskie, żołnierze demokratycznej „III Rosji”. Wymieniono pomoc Francji, lotników amerykańskich z Eskadry Kościuszkowskiej, Belgów, Łotyszy, Estończyków i Finów. Szczególnie podkreślono pomoc braci Węgrów, którzy odstąpili Polsce swoje zapasy amunicji i dostarczali ją do końca działań zbrojnych.

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, przekonany o szczególnym znaczeniu tych wydarzeń, ustanowił 2020 Rokiem Bitwy Warszawskiej. Dziś w przeddzień 100. rocznicy Cudu nad Wisłą składamy hołd jej Bohaterom, obrońcom niepodległości Rzeczypospolitej – podkreślono w zakończeniu uchwały.

Na podst. sejm.gov.pl

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Piątek, 27 grudnia 2024 

    Św. Jana apostoła i ewangelisty, święto

    J 20, 2-8

    Słowa Ewangelii według świętego Jana

    W pierwszym dniu tygodnia Maria pobiegła i przybyła do Szymona Piotra oraz do innego ucznia, którego Jezus kochał, i oznajmiła im: „Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go złożono”. Piotr i ten inny uczeń wyruszyli więc i udali się do grobu. Obydwaj biegli razem, lecz ten inny uczeń wyprzedził Piotra i jako pierwszy znalazł się przy grobie. A gdy się pochylił, zobaczył leżące płótna. Nie wszedł jednak do środka. Przybył także idący za nim Szymon Piotr i on wszedł do grobowca. Tam spostrzegł leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie. Nie leżała ona razem z tamtymi płótnami, lecz zwinięta osobno w innym miejscu. Wtedy wszedł ten inny uczeń, który dotarł wcześniej do grobu. A gdy zobaczył, uwierzył.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24