– Wielce Szanowny Generale, Drogi nasz Przyjacielu, Wierny Synu RP, trudno jest uwierzyć, że dziś to właśnie pana generała żegnamy. Że ze swoim pogodnym uśmiechem nie spotka nas tutaj za chwilę, jak zawsze uroczy, jak zawsze niezwykle spokojny, bardzo skromny w swojej wielkości – mówił Andrzej Duda po Mszy żałobnej, która odprawiona została w Kościele Niepokalanego Poczęcia NMP.

General Tadeusz Bieńkowicz zmarł 13 grudnia br., w wieku 96 lat. Spoczął w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Rakowickim.

Tadeusz Bieńkowicz „Rączy” urodził się 19 kwietnia 1923 r. We wrześniu 1939 r. był ochotnikiem w batalionie frontowym harcerzy w Lidzie. Od 1943 r. służył w Armii Krajowej na terenie Okręgu Nowogródzkiego. Pełnił funkcję dowódcy plutonu w 2. batalionie 77. Pułku Piechoty AK. Jako dowódca grupy szturmowej przeprowadził akcję odbicia więźniów w Lidzie, za co został uhonorowany Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

Po zakończeniu wojny i przedostaniu na terytorium Polski nie ujawnił się – do czerwca 1950 r. działał w konspiracji Ruchu Oporu Armii Krajowej. Aresztowany przez UB w Gdańsku za działalność antykomunistyczną, poddany wielomiesięcznym przesłuchaniom i torturom, po procesie został skazany na karę śmierci, zamienioną na dożywocie. W maju 1956 r. na mocy amnestii został zwolniony z więzienia.

Przez wiele lat prowadził aktywną działalność społeczno-kombatancką. W 2016 r. za wybitne zasługi w pielęgnowaniu pamięci o najnowszej historii Polski, za działalność kombatancką i społeczną odznaczony został Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W maju 2018 r. prezydent Andrzej Duda wręczył mu awans generalski.

Na podst. prezydent.pl