Adam Giedrys urodził się 26 marca 1918 w okolicach Wilna, we wsi Sidabry, zmarł 26 grudnia 1997 w Szczecinku.

Giedrys skończył technikum i zdobył tytuł mistrza krawieckiego w Wilnie, leżącym ówcześnie w granicach Polski.

Prowadził później zakład krawiecki w Nowym Dworze. W czasie II wojny światowej był łącznikiem o pseudonimie „Benhal” w Armii Krajowej na okręg wileński.

Po wojnie, w 1946 r. osiedlił się w Szczecinku. W 1948 r. został aresztowany za „antykomunistyczną działalność” w 60-osobowym Bojowym Oddziale Armii dowodzonym przez Stefana Pabisa. Był więziony (głównie we Wronkach) do 1953 r., kiedy to trafił do szpitala z gruźlicą nerek. Z trudem uratowano mu życie w szpitalu w Olsztynie.

Według jego córki (obecnie profesor mikrobiologii) Stefanii Giedrys-Kalemba pobyt w szpitalu przyczynił się do jego późniejszego zainteresowania astronomią.

Po powrocie do domu poświęcił się nauce. Skonstruował swoją pierwszą lunetę z soczewek ze zwykłych okularów. Z pomocą władz miasta, życzliwych ludzi i firm w 1958 r. zbudował na dachu kamienicy w której mieszkał (ul. Kościuszki 10 w Szczecinku) kopułę obserwacyjną, w której zainstalował samodzielnie skonstruowany teleskop dający powiększenie 1250 razy.

Giedrys bywał na zagranicznych kongresach astronautyczno-astronomicznych, prowadził też korespondencję z ośrodkami naukowymi na całym świecie i z astronautami.

Kilka razy w roku organizował astronomiczne odczyty i seminaria zawsze z udziałem profesjonalnego astronoma. Latem były to obozy dla młodzieży w Radaczu (uczestnikiem jednego z nich był Kapitan Żeglugi Wielkiej Zbigniew Suplicki). Sprowadzał, wtedy trudno dostępne, filmy o astronautyce. Przyjmował zorganizowane wycieczki młodzieży szkolnej.

Jako pierwszy Polak otrzymał z NASA próbkę gruntu księżycowego z misji Apollo 11 z 1969 roku, która poza wielkimi ośrodkami naukowymi prezentowana była tylko w Szczecinku w 1971.

na podst. www.senat.gov.pl , www.wikipedia.pl