Historia akowca „Zagończyka”

2017-06-06, 10:43
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
Historia akowca „Zagończyka” Fot. ipn.gov.pl

6 czerwca mija 113. rocznica urodzin Feliksa Selmanowicza „Zagończyka”. Żołnierza Armii Krajowej, a po 1945 roku podziemia niepodległościowego. Został stracony razem z Danutą Siedzikówną „Inką” 28 sierpnia 1946 roku. Biuro Edukacji Narodowej IPN chce przypomnieć jego historię – zaprasza na www.zagonczyk.ipn.gov.pl .

Sspecjalistom z Biura Poszukiwań IPN udało się odnaleźć szczątki „Zagończyka” i „Inki”, a 28 sierpnia 2016 r. w Gdańsku żołnierze antykomunistycznego podziemia zostali uroczyście pochowani. Ten pogrzeb był wielką manifestacją patriotyczną, w której wzięły udział tysiące Polaków. Wszyscy uczestnicy, w tym władze IPN chcieli pożegnać bohaterów.

Przywracaniu pamięci postaci Feliksa Selmanowicza „Zagończyka” poświęcona jest wydana rok temu w IPN broszura Izabeli Brzezińskiej (z d. Rychert). To głównie dzięki tej publikacji oraz przy ogromnej pomocy merytorycznej prof. Piotra Niwińskiego mogła powstać strona IPN o Feliksie Selmanowiczu „Zagończyku”.

"Przy tej okazji zachęcamy wszystkich do tworzenia własnych portali poświęconych zasłużonym w historii Polski osobom. To nie tylko żołnierze, ale również ci, których opór wyrażał się w nauczaniu niezakłamanej historii, w drukowaniu podziemnej prasy czy dawaniu przykładu przyzwoitości i odwagi w życiu cywilnym. Każdy region Polski ma takie osoby – starajmy się, aby pamięć o nich trwała. Czekamy na stworzone przez Was portale. Pochwalcie się swoją pracą, przyślijcie informacje na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript. . Na twórców najlepszych prac czekają nagrody" - zaprasza IPN.

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24