W okresie od 1 listopada 1918 r. bój przeciwko ukraińskim wojskom, które chciały przejąć Lwów, walkę w obronie polskości miasta z bronią w ręku lub w służbach pomocniczych podjęło ponad sześć tysięcy osób – cywilów, w tym ponad 1400 gimnazjalistów – dzieci w wieku nawet 10-12 lat, uczniów szkół średnich oraz studentów. Wielu z nich oddało życie, składając daninę krwi. Symbolem Obrońców Lwowa stał 14-letni Jurek Bitschan, który walcząc w pierwszym szeregu, zginął na Cmentarzu Łyczakowskim tuż przed nadejściem odsieczy. Natomiast 13-letni Antoś Petrykiewicz, który ciężko ranny zmarł po trzech tygodniach, został pośmiertnie odznaczony przez Marszałka Józefa Piłsudskiego Orderem Virtuti Militari, stając się najmłodszym kawalerem najwyższego polskiego odznaczenia wojskowego.

Walki o Lwów trwały do 22 listopada, kiedy zmuszono Ukraińców do odwrotu. Tych zaś, którzy polegli, pochowano na cmentarzu Obrońców Lwowa zwanym też cmentarzem Orląt, który powstał w okresie 20-lecia międzywojennego jako panteon narodowy.

Pamięć bohaterskiej postawy i zasług Orląt Lwowskich, którzy stanęli w bronie oblężonego miasta przed wojskami bolszewickimi, są wciąż żywe w polskim społeczeństwie. W 98. rocznicę walk o Lwów w intencji poległych Orląt, zmarłych Kresowiaków, a także tych, którzy wciąż żyją na Kresach, w kościele pw. Św. Krzyża w Rzeszowie została odprawiona Msza św.

– Naszą modlitwą chcemy objąć również współczesną polską młodzież z Kresów, która studiuje w Polsce, a także tych naszych rodaków, którzy przybywają do ojczyzny swoich przodków za chlebem, w poszukiwaniu pracy – podkreślił proboszcz parafii ks. Władysław Jagustyn.

Po Eucharystii przed tablicą upamiętniającą obrońców Lwowa, umieszczoną na frontonie kościoła, odbył się Apel Pamięci. Na tablicy ufundowanej w 1998 r. przez rzeszowski Oddział Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich widnieje łaciński napis: „Mortui sunt, ut liberi vivamus” – „Umarli, byśmy mogli żyć jako wolni”. Na wieczną chwałę miasta „Semper fidelis” przez VI wieków związanego z dziejami i losami Polski.

Mariusz Kamieniecki

"Nasz Dziennik"