Pracodawcy oczekują od przyszłych pracowników kompetencji merytorycznych, ale także umiejętności posługiwania się technologiami informacyjnymi, pracy w grupie oraz komunikacji interpersonalnej. Dlatego podstawowym zadaniem szkoły jest ukształtowanie człowieka zdolnego do robienia nowych rzeczy, człowieka twórczego i odkrywczego.
Szkoła powinna zadbać o rozwój osobowości ucznia i przygotować go do uczenia się przez całe życie. Musi on bowiem sprostać zadaniom zdobywania ciągle nowych kompetencji, a także umieć właściwie funkcjonować w zmieniającym się społeczeństwie. Szkoła wobec tego ma rozwijać aktywność poznawczą ucznia, a tym samym pobudzać go do samokształcenia. Nie sprzyjają temu metody werbalne, ale metody poszukujące, dzięki którym uczeń odkrywa i zdobywa wiedzę. Kto może pomóc? Oczywiście nauczyciel, który jest świadom, jak szybko zmienia się otaczająca nas rzeczywistość. To od niego zależy sposób i efekty wykorzystania wszelkich technologii informacyjnych w procesie edukacji.
Do najważniejszych umiejętności zdobywanych przez ucznia w trakcie kształcenia ogólnego zaliczyć należy umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjno-komunikacyjnymi. Ważniejsza jednak wydaje się umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy zdobytych informacji.
Technologia wzmaga twórczą aktywność uczniów, pomaga w ujawnianiu i rozwijaniu zainteresowań, kierowaniu własnym rozwojem oraz wzbogaca sposoby porozumiewania się. Nauczyciel powinien stwarzać warunki do nabywania umiejętności wyszukiwania, porządkowania i wykorzystania informacji z różnych źródeł na lekcjach różnych przedmiotów. Dla nauczyciela polonisty podstawową bazą jest dobrze wyposażona biblioteka szkolna, dysponująca aktualnymi zbiorami, zarówno w postaci księgozbioru, jak i zasobów multimedialnych. /http://www.polona.pl, http://www.pbi.edu.pl/inne_biblioteki.html, http://www.pbi.edu.pl/inne_biblioteki.html / http://univ.gda.pl/~literat/indexx.htm/.
Obecnie biblioteka szkolna tak naprawdę pełni funkcję pracowni multimedialnej, z której korzystają zarówno uczniowie, jak i nauczyciele. To w niej uczeń sam szuka literatury przydatnej do opracowania różnych zagadnień korzystając z zapisów multimedialnych i elektronicznych oraz Internetu. Tu tworzy przedmiotowe bazy danych, sporządza opisy bibliograficzne zapisów elektronicznych, przetwarza i porządkuje zdobyte informacje według określonych kryteriów zaleconych przez nauczyciela. Korzystając z różnych ciekawych stron możemy uczyć w inny sposób ortografii, gramatyki, historii literatury, a także przygotowywać uczniów do egzaminów, bowiem znajdują się tam próbne arkusze egzaminacyjne /www.wolnelektury.pl, http://www.gimnazjum.pl/, http://www.liceum.pl/, http://eduseek.interklasa.pl/, http://www.profesor.pl/.
Jeśli mamy dostęp do pracowni multimedialnej, uczeń wykonując test od razu wie, czy jego odpowiedź jest poprawna, a nauczyciel na podglądzie widzi także efekty jego pracy. Na tych stronach znaleźć można także materiały metodyczne dla nauczycieli, porady dla rodziców oraz wskazówki dla uczniów: http://www.stentor.pl/,strony/zeszyty-szkolne-czasopismo-metodycznehttp://www.inspiruj.pl/ http://univ.gda.pl/~literat/indexx.htm.
Dzięki nowoczesnym technologiom możemy spacerować wirtualnie po różnych miastach, zwiedzać muzea i wystawy. /www.1944.wp.pl/index2.php#0 http://www.muzeumliteratury.pl/panoramy.htm / http://www.muzeum.krakow.pl/index.php?id=603/.
Żadna pomoc nie dostarczy młodemu umysłowi tylu wrażeń i spostrzeżeń, co bezpośrednie obcowanie z dziełem sztuki czy zabytkiem historycznym. Zdobytą wiedzę wykorzystać możemy później do tworzenia różnych, zalecanych programem nauczania, form wypowiedzi, np. sprawozdania z wycieczki, opisu reprodukcji obrazu czy listu do kolegi opisującego wrażenia z wirtualnej wycieczki.
Nauczyciele mogą sami tworzyć i zachęcać swoich uczniów do tworzenia blogów jako poradników, miejsca wymiany doświadczeń oraz zamieszczania ciekawych prac. Jest to obecnie najszybszy i najskuteczniejszy przekaz informacji, gdyż telefon komórkowy z dostępem do internetu, czytnik, laptop, tablet, smartfon to współczesne „przybory szkolne".
Technologia informacyjna może skutecznie wesprzeć warsztat pracy nauczyciela polonisty. Dzięki niej uatrakcyjnia on prowadzone przez siebie lekcje oraz daje szanse uczniom na korzystanie z zasobów sieci w sposób rozwijający ich osobowość.
O autorze
Wiesława Kalista, Ośrodek Rozwoju Polskiej Edukacji za Granicą w Warszawie - magister filologii polskiej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, nauczyciel dyplomowany z długoletnim stażem zawodowym, dyrektor gimnazjum (8 lat), edukator Centrum Doskonalenia Kadr Oświatowych (14 lat), ekspert Ministerstwa Edukacji Narodowej RP w komisjach dla nauczycieli ubiegających się o awans zawodowy, egzaminator języka polskiego i przedmiotów humanistycznych (gimnazjum, liceum), członek zarządu Stowarzyszenia Nauczycieli Zdrowa Szkoła, wizyty studyjne w Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Włoszech, Belgii, Anglii, nauczyciel języka polskiego w Kazachstanie (2 lata, Kokszetau). Obecnie pracuje w SPPO w Wilnie.
14 listopada 2014 r. Wiesława Kalista wygłosiła wykład pt. „Wykorzystanie technologii informacyjnej w pracy nauczyciela języka polskiego" w ramach seminarium: „Kultura języka polskiego. Formy i normy II" dla nauczycieli języka polskiego. Seminarium zorganizowało Centrum Polonistyczne Uniwersytetu Wileńskiego z okazji Tygodnia Języka Polskiego.
