Pierwszego dnia uczniowie zwiedzili Rezerwat Pokazowy Żubrów w Białowieży. Dowiedzieliśmy się, że żubr to potężne zwierzę, które jest wizytówką Białowieskiego Parku Narodowego. Od zawsze był on naturalnym domownikiem terenów Puszczy Białowieskiej, ale również głównym obiektem zainteresowań podczas polowań. Trudne czasy I wojny światowej doprowadziły do tragicznych wydarzeń i niestety wiosną 1919 roku król Puszczy Białowieskiej zniknął z tych terenów na wiele lat. Dopiero po kilku latach, w 1929 r. zaczęto odbudowywać populację żubra, budując zwierzyniec, wytyczono kilkadziesiąt hektarów pastwisk i sprowadzono do Białowieży żubrów z Niemiec i Szwecji. Ostatecznie już ponad 70 lat zwierzęta te mogą żyć na wolności i rozmnażać się w swoim naturalnym środowisku.
Poznaliśmy historię rezerwatu, który był początkowo miejscem, gdzie próbowano odtworzyć rasę dzikiego konia stepowego, czyli tarpana. Tu właśnie udało się odtworzyć jego potomka – konika polskiego. To są niewysokie konie, 130 cm wzrostu, mają szare ubarwienie i ciemną pręgę na grzbiecie, która je bardzo wyróżnia. Ciekawostką jest, że koniki te są odporne na bardzo trudne warunki atmosferyczne, nie straszny im ani srogi mróz, ani upały, mogą żyć cały rok na świeżym powietrzu i nie potrzebna im jest nawet stajnia.
Wycieczka w rezerwacie była świetną lekcją przyrody i biologii, uczniowie byli zachwyceni.
Kolejnym obiektem do zwiedzania było miasto Białystok, które od wielu lat jest nazywane Miastem Miłosierdzia. Miano to zawdzięcza przede wszystkim osobie bł. ks. Michała Sopoćki. To tutaj spędził on blisko trzydzieści ostatnich lat swego życia. Razem z siostrą Irmą zwiedziliśmy Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, w którym spoczywają relikwie bł. ks. Michała oraz znajdują się relikwie św. siostry Faustyny i św. Jana Pawła II. Odwiedziliśmy także Izbę Pamięci – skromny pokoik, gdzie ks. Michał Sopoćko, będąc już w wieku podeszłym, spędził pięć ostatnich lat życia. Z jego czasów pozostało tu kilka sprzętów oraz piękny, ornamentowany piec kaflowy majestatycznie kontrastujący z prostymi pomieszczeniami.
To była piękna lekcja religii i historii. Cieszymy się, że nasza podróż odbyła się właśnie w dniu 15. rocznicy beatyfikacji bł. ks. Michała Sopoćki, która była uroczyście obchodzona w Białymstoku.
Następnego dnia czekały nas nie mniej ciekawe miejsca do zwiedzania. Dzień zaczęliśmy od przybycia do Epi-Centrum Nauki w Białymstoku. To wyjątkowe miejsce, w którym nuda nie istnieje, a nauka spotyka się z zabawą, aby rozbudzać kreatywność i ciekawość świata ucznia.
Doświadczenia, eksperymenty, nowoczesne technologie – tu mieliśmy okazję poznać prawa nauki poprzez samodzielnie przeprowadzone doświadczenia na interaktywnych wystawach. Wzbogaciliśmy wiedzę poprzez udział w różnych obserwacjach i eksperymentach, świetnie się przy tym bawiąc. Wycieczka do Epi-Centrum Nauki była bardzo udana, dostarczyła wszystkim niezapomnianych wrażeń oraz sprawiła, że trudne prawa nauk ścisłych okazały się nadzwyczajnie łatwe do zrozumienia.
Potem wyruszyliśmy do Augustowa, gdzie mieliśmy rejs statkiem z Augustowa do Studzienicznej, po jeziorach Necko i Białym. Byliśmy zauroczeni Kanałem Augustowskim. Wpływając na jezioro Studzieniczne, nasz statek pokonał śluzę Przewieź, po czym zawinął do miejscowości Studzieniczna. Nazwa której pochodzi od studni, która według legendy i wierzeń zawiera cudowną wodę uzdrawiającą choroby oczu.
Zwiedziliśmy Sanktuarium w Studzienicznej – to miejsce kultu maryjnego. W 1999 roku odwiedził je papież Jan Paweł II, w czasie swojej pielgrzymki.
Ważnym dla nas spotkaniem było odwiedzenie Zgromadzenia SJK Sióstr Urszulanek w Augustowie. Wzruszającym momentem była integracja z wychowankami przedszkola im. Św. Jana Pawła II, którymi opiekują się Siostry Urszulanki. Mali podopieczni pięknie przedstawili piosenkę o patronie swojej placówki, a uczniowie naszego Gimnazjum – zaśpiewali hymn szkoły.
Wszyscy wróciliśmy pod wrażeniem i z nową wiedzą. Jesteśmy pewni, że podróże kształcą, rozwijają ciekawość, kreatywność i samodzielność, hartują, uczą życia, są przy tym świetną przygodą, dostarczają umiejętności, wiedzy i masę przyjemności. Cele i zadania projektu zostały osiągnięte, o czym świadczą opinie uczniów wypowiedziane podczas refleksji.
Tekst: uczestnicy projektu
Foto: K. Gaidulewicz
