Mikołajki w pogirskim przedszkolu

2018-12-07, 15:51
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
Mikołajki w pogirskim przedszkolu fot. organizatorów

W pogirskim przedszkolu „Pelėdžiukas” (rejon wileński) obchodzimy imieniny Mikołaja, popularnie zwane przez wszystkich mikołajkami. 6 grudnia to szczególny moment, od którego rozpoczyna się prawdziwe świąteczne szaleństwo.

Mikołajki w przedszkolu to ważne wydarzenie dla wszystkich dzieci z grup „Słoneczko”, „Jeżyki” i „Mrówki”. Z niecierpliwością czekają na to święto i na Mikołaja, chcąc jak najszybciej mu powinszować imieni i nareszcie go zobaczyć. Podobne święta utrwalają polskievtradycje, dają możliwość dzieciom współpracować i bardzo wesoło spędzić czas ze swymi przyjaciółmi.

Na święto dzieci ubrały czerwone czapki mikołajkowe, a ubrania też w miarę możliwości miały być czerwone. Dzieci ogłosiły się „Krasnoludkami”, pomocnikami Świętego Mikołaja i śpiewając „My jesteśmy Krasnoludki”, a także przy zabawie „Wąską ścieżka przez ogródek”, „Pingwinek” oraz „Przeliczanie czapek Krasnoludków” wesoło się bawiły. Wiele radości dla dzieci sprawiła zabawa ruchowa „Odnajdywanie drogi do Świętego Mikołaja”, gdy musiały zrobić ścieżkę, aby Święty Mikołaj nie zbłądził i jak najszybciej je odwiedził. Gdy dzieci zaśpiewały swoją końcową piosenkę „To Mikołaj, to Mikołaj”, prawdopodobnie usłyszał je, ponieważ od razu zjawił się na placu za oknem. To na dzieciach sprawiło ogromne wrażenie i wpadły w zachwyt. Święty Mikołaj przywitał się z nimi, potem trochę odpoczął i ruszył z dużym workiem na plecach dalej. Za niedługo ktoś zapukał do drzwi w sali, to nasz Święty Mikołaj zostawił prezenty dla każdego dziecka.

Wszystkie dzieci zostały obdarowane prezentami, a na twarzy miały szerokie uśmiechy.


Alina Chaninowicz

wychowawczyni

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Piątek, 11 kwietnia 2025

    J 10, 31-42

    Słowa Ewangelii według świętego Jana

    Żydzi porwali kamienie, aby zabić Jezusa. Jezus zapytał ich: „Ukazałem wam wiele dobrych dzieł od Ojca. Za które z nich zamierzacie Mnie ukamienować?”. Żydzi odpowiedzieli: „Nie chcemy Cię kamienować za dobre czyny, lecz za bluźnierstwo; za to, że Ty, będąc człowiekiem, czynisz siebie Bogiem”. Jezus im odrzekł: „Czy w waszym Prawie nie ma zapisu: «Ja mówię: Jesteście bogami»? Jeśli ono nazywa bogami tych, do których zostało skierowane słowo Boże – a przecież Pisma nie można unieważnić – to dlaczego do Tego, którego Ojciec uświęcił i posłał na świat, mówicie: «Bluźnisz», bo stwierdziłem: «Jestem Synem Bożym»? Jeśli nie wypełniam dzieł Ojca, to Mi nie wierzcie. Skoro jednak je wypełniam, to nawet jeśli Mi nie wierzycie, uwierzcie moim czynom, abyście poznali i wiedzieli, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu”. I po raz kolejny usiłowano Go uwięzić, lecz On uszedł z ich rąk. Wtedy też udał się ponownie na drugi brzeg Jordanu, do miejsca, gdzie wcześniej chrzcił Jan, i tam pozostał. Wiele osób przychodziło do Niego i stwierdzało, że wprawdzie Jan nie uczynił żadnego znaku, jednak wszystko, co powiedział o Nim, było prawdą. Tam też wielu uwierzyło w Niego.

    Czytaj dalej...

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24