W rozmowie z portalem L24.lt Jūratė Palionytė, zastępca przewodniczącego Komisji, podkreśliła, że zapis ten stanowi jedynie usankcjonowanie stanu faktycznego, tj. jedynie prawnie reguluje sytuację, gdy urzędy dokonują zapisu nielitewskich nazwisk w formie oryginalnej i znacznie rzadziej używają formy adaptowanej, zlituanizowanej.

J. Palionytė poinformowała, że niedawno Komisja przeprowadziła badanie w litewskich urzędach. Chciała się dowiedzieć, jak w rzeczywistości wygląda sytuacja z zapisem nazwisk nielitewskich. Badanie wykazało, że najczęściej zapis nazwisk nielitewskich nie przysparza urzędnikom żadnych kłopotó: najzwyczajniej przepisują je z dokumentów tożsamości czy innych.

Wyniki badania, jak zaznaczyła J. Palionytė, były powodem do prawnego uregulowania zapisu nazwisk nielitewskich w dokumentach urzędowych.

Zasady pisowni i interpunkcji stanowią, że nazwiska nielitewskie w formie oryginalnej mogą być zapisywane w literaturze naukowej, wydaniach reklamowych, informacyjnych oraz tekstach specjalnych, obecnie zaś – również w litewskich dokumentach urzędowych.