Święto Babci i Dziadka w szkole w Kiwiszkach

2016-02-11, 12:18
Oceń ten artykuł
(1 głos)
Święto Babci i Dziadka w szkole w Kiwiszkach Fot. archiwum szkoły

5 lutego w Szkole Podstawowej w Kiwiszkach uczniowie klas początkowych oraz grupy przedszkolnej zorganizowali niespodziankę dla swoich babć i dziadków, zapraszając ich do szkoły.

Gdy już goście honorowi zajęli miejsca, maluchy odśpiewały kilka piosenek. Nie zabrakło recytacji wierszyków. Dzieci przyznały, że nie było trudno się ich nauczyć, przecież to takie miłe. Potem był czas na prezenty, które dzieci wykonały własnoręcznie.

Na swoją kolej czekali uczniowie klas 1-4. Pięknie recytowali, śpiewali. Miło było podziwiać zdolności artystyczne, albowiem każde dziecko potrafiło wcielić się w swoją rolę i odegrać ją jak prawdziwy aktor.

Goście nie kryli swoich emocji, których było wiele. Po montażu słowno-muzycznym i nowoczesnej inscenizacji „Śpiącej królewny" nadeszła kolej na tradycyjne „Sto lat" i własnoręcznie wykonane upominki. Nie zabrakło również ciepłych słów, płynących z ust p. dyrektor Janiny Sołtanowiczienie pod adresem seniorów. Dyrektor życzyła im zdrowia, radości z wnuków, spokoju ducha, wiosny w sercu i długich lat.

Następnie uczniowie wraz ze swoimi wychowawcami zaprosili wszystkich gości do wspólnego stołu. Przy kawie i herbacie babcie i dziadkowie opowiedzieli o swoich wnukach. Niektóre babcie cieszyły się z liczby swoich pociech, bowiem miały ich aż siedmiu! Przy muzyce i rozmowie czas płynął szybko. Seniorzy obiecali wrócić na Święto Babci i Dziadka za rok.

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Sobota, 2 listopada 2024 

    Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych

    Łk 23, 44-46. 50. 52-53; 24, 1-6a

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Była już prawie godzina szósta, a ciemność ogarnęła całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Gdy słońce się zaćmiło, zasłona w świątyni rozdarła się przez środek. A Jezus zawołał donośnym głosem: „Ojcze, w Twoje ręce oddaję mojego ducha”. Gdy to powiedział, skonał. Był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Wysokiej Rady. On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Gdy je zdjął, owinął je w lniane płótno i złożył w grobie wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany. W pierwszym dniu tygodnia, wczesnym rankiem, przyszły do grobu kobiety, niosąc wonności, które przygotowały. I zastały kamień odsunięty od grobu. Gdy tam weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa i poczuły się bezradne. Wtedy obok nich stanęli dwaj mężczyźni w błyszczących szatach. Ogarnął je strach i schyliły głowy ku ziemi, a oni powiedzieli do nich: „Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tu! Zmartwychwstał!”.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24