Wileński Klub Rekonstrukcji Historycznej Garnizon Nowa Wilejka, Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Wilnie, Instytut Pamięci Narodowej Oddział we Wrocławiu i Wydział Komunikacji Uniwersytetu Wileńskiego zapraszają na obchody Dnia Żołnierzy Wyklętych.

Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” – to polskie święto państwowe obchodzone corocznie 1 marca, poświęcone pamięci Żołnierzy Wyklętych – żołnierzom antykomunistycznego i niepodległościowego podziemia, ustanowione na mocy ustawy z dnia 3 lutego 2011 roku.

Prawda o drugiej konspiracji, o powszechnym oporze Polaków przeciwko powojennej sowietyzacji, o heroicznych walkach oddziałów „leśnych” jest dziś fundamentem niepodległej Rzeczypospolitej. Nasz naród odrzucił kłamstwo, szerzone przez dziesięciolecia w propagandzie komunistycznej. Ta głęboka zmiana w świadomości społecznej, której w ostatnich czasach byliśmy uczestnikami i świadkami, stanowi prawdziwy historyczny przełom – podkreślił prezydent RP Andrzej Duda w przesłaniu do organizatorów i uczestników obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” – w kraju i za granicą.

W Wilnie rozpoczęły się obchody Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych.

1 marca 1951 roku w więzieniu na stołecznym Mokotowie, po pokazowym procesie, zostało zamordowanych siedmiu członków kierownictwa niepodległościowego IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość": podpułkownika Łukasza Cieplińskiego, majora Adama Lazarowicza, majora Mieczysława Kawalca, kapitana Józefa Batorego, kapitana Franciszka Błażeja, kapitana Józefa Rzepkę, porucznika Karola Chmiela.

Ppor. Czesław Zajączkowski „Ragner" („Ragnar") był jednym z najpopularniejszych dowódców oddziałów partyzanckich Armii Krajowej na Nowogródczyźnie.

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24