Irena Duchowska urodziła się w miejscowości Słomianka w rejonie wileńskim, jednakże po ukończeniu Wileńskiego Instytutu Pedagogicznego wyjechała na Żmudź i podjęła pracę w Akademickiej Szkole Średniej w rejonie kiejdańskim. W zawodzie pedagoga, jako wykładowczyni fizyki, przepracowała ponad 30. lat. Równolegle z pracą zawodową udzielała się i udziela pracy społecznej. Jest założycielką jedynego na Żmudzi Polskiego Zespołu Pieśni i Tańca "Issa", jak też założyła i dotychczas przewodzi Stowarzyszeniu Polaków Kiejdan. Działalność Związku Polaków na Litwie, a mianowicie na Ziemi Kiejdańskiej, także jest jej nieobca. W 1994 roku założyła Koło ZPL, a następnie założyła Oddział ZPL "Lauda" i przewodniczyła formacji do 2021 roku.

Aktywna działaczka jest organizatorką również pielgrzymek, jej kompetencje to także organizowanie Dni Kultury Polskiej na Laudzie i Żmudzi, Festynów Kultury Polskiej "Znad Issy", Festiwali Poetyckich "Złota Jesień" oraz obozów wakacyjnych dla dzieci, plenerów malarskich, świąt okolicznościowych, a nawet spływów kajakowych.

Ponadto Irena Duchowska znajduje czas na owocną twórczość pisarską i poetycką. Jest autorką ośmiu zbiorków wierszy oraz kilku edycji kronikarskich. Jak mówi poetka, wiersze piszą się najlepiej wtedy, gdy doskwiera samotność oraz dopada melancholia. Natomiast nie pisze wierszy na zamówienie. Do pisania wierszy Irenę Duchowską częstokroć inspirują myślowe powroty do stron rodzinnych, do jej obecnie Nowej Słomianki, jak też nurtujące ją realia życiowe.

Jak podkreślił tradycyjnie prowadzący spotkania w Kawiarence Literackiej poeta, pisarz, były wykładowca Wileńskiego Uniwersytetu, a obecnie kustosz muzeum, dr Józef Szostakowski, "poezja jest właściwa ludziom młodym, natomiast Irenę Duchowską dar poezji jeszcze nie opuścił i jej upór zawsze kończy się efektem".

Jednym z dowodów potwierdzających tego słuszność jest trójjęzyczny tomik "Do światła" wydany w 2022 roku z tłumaczeniem na język francuski oraz rosyjski. Tytuł wydania, jak wyjaśnia autorka, oznacza, że wszyscy dążymy do ideału i osiągnięć, przebaczamy, kochamy bezinteresownie, jak też przygotowujemy się do odejścia... do światła...

Poetka szczyci się tym, że na swojej drodze życiowej spotyka wiele bratnich dusz, na których może polegać i im całkowicie zaufać. Na Ziemi Kiejdańskiej, a zwłaszcza na Laudzie, jak sama mówi, ma dużo przyjaciół. Mieszka tu już 50 lat.

W ciągu kilkudziesięciu lat nieustannie gromadziła informacje, aby następnie wydać edycje kronikarskie opisujące działalność polskich formacji na tych terenach. Uwieńczeniem wieloletniej pracy zostały wydane "Kronika Laudańska" (2021 r.) oraz Zespół "Issa" – Polski Zespół Ziemi Kiejdańskiej" (2023 r.), są też inne wydania opisujące znaczniejsze wydarzenia z życia Polaków na Kiejdanowszczyźnie.

Jak zaznaczył prowadzący, dr nauk humanistycznych, Józef Szostakowski, twórczość Ireny Duchowskiej jest oryginalna i różnorodna, jest to poezja, proza, dokument, monografie itd.

Na spotkanie z Ireną Duchowską przybyło wielu sympatyków jej twórczej działalności, w tym "bratnie dusze" z zespołów, którymi kierowała i zachowała przyjaźń po przekazaniu im sterów dalszego kierowania założonymi przez siebie formacjami. Do Kawiarenki Literackiej z udziałem poetki i pisarki przybyło także sporo znajomych, w tym z ławy szkolnej, która w odległe już czasy mieściła się w budynku obecnego domu-muzeum Władysława Syrokomli, w którym kiedyś mieszkał znany polski poeta.

Podczas imprezy literackiej nie zabrakło muzycznych przerywników, które zabrzmiały w wykonaniu młodziutkiej pianistki ze szkoły muzycznej w Rudominie Joli Błażewicz.

Przez pomysłową i artystycznie uzdolnioną ekipę pracowników muzeum były czytane także wiersze poetki oraz zaśpiewano, ze względu na okres Wielkiego Postu, kilka piosenek sakralnych, w tym "Barkę" i "Jesteśmy świata przechodnie".

Przybyli goście chętnie raczyli się kawą i herbatą z pierniczkami, cukierkami oraz mini przekąskami.

Irena Duchowska od 2005 roku jest członkinią Stowarzyszenia Polskich Autorów, Dziennikarzy i Tłumaczy w Europie z siedzibą w Paryżu; od 2010 roku należy także do Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie w Londynie.

Jej niezwykła aktywność i pracowitość na rzecz reaktywowania i zachowania polskości została zauważona i odpowiednio nagrodzona – w 2000 roku za działalność polonijną – Srebrnym Krzyżem Zasługi RP; "Za zasługi i krzewienie polskości na Litwie" w 2009 - nagroda od ZPL; złotą odznakę "Za Zasługi" w 2021 roku – wręczył Departament Mniejszości Narodowych" oraz wiele innych nagród.

Teresa Markiewicz

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•