Po długiej, ponad 14-godzinnej podróżny autokarem, czekał nas wypoczynek i nocleg w położonym u stóp gór hotelu „Piotr” w miejscowości Boguszów-Gorce w pobliżu Kamiennej Góry. Rano następnego dnia wyruszyliśmy do Czech. Punktem docelowym był znajdujący się w odległości 60 km od granicy polsko-czeskiej region turystyczny o nazwie Czeski Raj (Česky Raj), obfitujący w liczne atrakcje. Najpopularniejszym obiektem w Czeskim Raju są Prachowskie Skały (Prachovske skaly). Jest to unikatowe Miasto Skalne, rezerwat przyrody o powierzchni 243 ha, który liczy już 190 lat! Od 2005 r. został on włączony do europejskich i światowych geoparków UNESCO. Turyści mają tu do wyboru – w zależności od swojej kondycji fizycznej – kilka szlaków oznaczonych różnymi kolorami. Członkowie zespołu „Ojcowizna” wybrali szlak najpopularniejszy, „zielony”, o dystansie 3,5 km. Na przejście tego szlaku, niezbyt przecież długiego, przeznacza aż 2-3 godziny. Jest to bowiem szlak pełen niespodzianek, prowadzi raz zwykłą ścieżką, raz śliskimi schodami, to znów wąziutkimi korytarzami wśród skał i rozpadlin! Nagrodą dla wytrwałych turystów (a są to ludzie z różnych krajów i w bardzo różnym wieku, którym często towarzyszą ich wierne czworonogi) jest możliwość podziwiania arcydzieł przyrody (przede wszystkim skał w różnorodnych kształtach) z kilkunastu przepięknych punktów widokowych. A na zakończenie wyprawy jest czas na małe co nieco w kawiarni „Turystyczna Chata”, gdzie zwykle kończy się przygoda z Prachowskimi Skałami.

Po tak wspaniałych górskich wspinaczkach w pierwszym dniu pobytu w Czechach na zespolaków czekała kolacja w hotelu „Olympik Congress” w przepięknej Pradze. Spędziliśmy w stolicy Czech trzy wieczory i dwa pełne dni – to niewiele, ale czas ten był wypełniony pięknymi wrażeniami. Najważniejszy cel naszego pobytu – to udział w Międzynarodowym Festiwalu i Konkursie „Gwiazdy Pragi 2023”, który odbywa się w ramach szerszej imprezy o nazwie International Art Festival and Contest „The Festival Bridges” (Międzynarodowy Festiwal Sztuki i Konkurs „Festiwalowe Mosty”). Popisy festiwalowe miały miejsce w dniu 11 sierpnia w praskim Teatrze Broadway (Divadlo Broadway). W programie były występy solistów, grup wokalnych i instrumentalnych, orkiestr i zespołów ludowych – w różnych kategoriach wiekowych, zaczynając od dzieci w wieku szkolnym i kończąc na seniorach. W festiwalu wzięli udział reprezentanci 15 krajów, m. in. takich, jak: Polska, Czechy, Ukraina, Bułgaria, Armenia, Serbia, Słowacja, Włochy i Indonezja. Reprezentantki tego ostatniego kraju, dziewczęca grupa taneczna, budziła zasłużone zainteresowanie i była uważana za prawdziwą „perełkę” festiwalową. W czasie, gdy międzynarodowe jury dyskutowało o tym, kto ma zostać zwycięzcą, wszyscy uczestnicy festiwalu, liczący kilkaset osób tłum, szedł w uroczystym pochodzie po ulicach Starówki Praskiej, budząc zainteresowanie turystów z całego świata i autochtonów. W tłumie turystów była też grupka Litwinów z Jurborka, którzy widząc na plakacie napis „Lithuania”, powitali nas gromkimi brawami i okrzykami.

Wreszcie nastąpił czas ogłoszenia wyników festiwalu „Gwiazdy Pragi 2023”. Międzynarodowe jury wyłoniło zwycięzców w każdej kategorii i wytypowało utwory, które zostały wykonane na zakończenie festiwalu, podczas koncertu finałowego. Zespół Pieśni i Tańca „Ojcowizna” w opinii jurorów w swojej kategorii (mieszany zespół ludowy, wiek 25+) zasłużył na najwyższe uznanie i został odznaczony złotym pucharem oraz dyplomem za zajęcie I miejsca, a każdy uczestnik na pamiątkę otrzymał złoty medal! Nic dziwnego, że rozpierały nas duma i ogromna radość!

Następnego dnia, w sobotę 12 sierpnia, zespół „Ojcowizna” udał się na wycieczkę po Pradze, nazywanej Miastem Stu Wież. Naszą pilotką była pochodząca z Mazur przemiła pani Danuta, która fach oprowadzania wycieczek po Pradze w języku polskim przekazała również swojej córce. Dzięki naszej pilotce obejrzeliśmy najważniejsze obiekty architektoniczne i sakralne, poznaliśmy ich dzieje, podziwiając, w jak harmonijny sposób przeplatają się tu różne style, przede wszystkim gotyk i secesja. Zachwyciły nas takie obiekty, jak: Most Karola – liczący ponad 500 m najstarszy most kamienny na świecie, który łączy dwie części miasta – Stare Miasto i tzw. Małą Stranę, XVII-wieczny Pałac Wallensteina (siedziba Senatu), Zamek Królewski na Hradczanach (gdzie urzęduje prezydent Republiki Czeskiej), Belweder z ogrodami królewskimi, Rynek z katedrą św. Wita, kościoły św. Jerzego i św. Michała Archanioła. Po trzygodzinnej wycieczce po Pradze odczuwaliśmy pewien niedosyt, dlatego później kontynuowaliśmy zwiedzanie tego pięknego miasta już w mniejszych grupkach, na własną rękę. Wielu wybrało wycieczkę statkiem po Wełtawie, inni zdecydowali się na oglądanie panoramy starówki z wieży widokowej, inni jeszcze raz wrócili na Most Karola, żeby posłuchać występów ulicznych muzyków z różnych krajów.

W niedzielę, 13 sierpnia, pożegnaliśmy gościnną Pragę i z trofeami zwycięzców festiwalu ruszyliśmy w drogę powrotną do Wilna. Po drodze zajechaliśmy do Częstochowy, gdzie w Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze złożyliśmy swoje podziękowania i prośby o dalszą opiekę nad zespołem i członkami naszych rodzin. Wróciliśmy do naszych domów z poczuciem radości, dumy i z przekonaniem, że po pierwsze, podróże kształcą, a po drugie, że to, co robimy, czyli kultywujemy rodzimy folklor wileński, jest bardzo ważne, cenne nie tylko w oczach rodaków, ale też ludzi z różnych krajów świata.

Nasz wyjazd nie byłby możliwy, gdyby nie dofinansowanie ze strony Wileńskiego Rejonowego Oddziału Związku Polaków na Litwie, za co pragniemy najserdeczniej podziękować.

Zarząd zespołu „Ojcowizna”