Polski Teatr Studio w Wilnie: za nami kolejny spektakl „Kolega Mela Gibsona” i zwieńczenie obchodów Roku Romantyzmu Polskiego na Litwie

2022-11-29, 12:43
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
W monodramie „Kolega Mela Gibsona” wystąpił Łukasz Kamiński W monodramie „Kolega Mela Gibsona” wystąpił Łukasz Kamiński Fot archiwum Polskiego Teatru Studio w Wilnie

28 listopada w Centrum Kultury w Nowej Wilejce odbył się spektakl „Kolega Mela Gibsona”. Tego samego dnia wieczorem Polski Teatr Studio zaprezentował w Pałacu Kultury w Trokach wieczór poetycko-muzyczny, zwieńczający obchody Roku Romantyzmu Polskiego.

„Kolega Mela Gibsona” Tomasza Jachimka jest zabawną historią Feliksa Rzepki (Łukasz Kamiński), aktora w średnim wieku, którego kariera artystyczna w przeszłości ograniczyła się do jednej, „wielkiej” roli Cyrano de Bergerac, dając mu na lata poczucie osobistej wielkości. Bohater nie może uwierzyć, iż wieloletnie pasmo sukcesów i osiągnięć może się nagle zakończyć. Nie poddaje się jednak i w swojej desperacji ostatecznie, bardzo precyzyjnie reżyseruje oraz gra największą rolę swego życia.

Feliks Rzepka, ukazany w niecodziennej dla artysty sytuacji (przesłuchanie na komisariacie) jest egzemplifikacją „wybitnego aktora” który ze szczytów sławy i popularności za sprawą jednej decyzji dyrektora teatru stacza się na samo dno scenicznego niebytu. W składanych zeznaniach, upajając się poświęconą mu uwagą komisarza, odsłania kulisy apogeum swojej sławy, blaski i cienie artystycznego żywota, niedowierzanie wobec przełomu w jego karierze i chaotyczne posunięcia, do jakich ów zawodowy zakręt go pchnął.

Natomiast, Łukasz Kamiński, grający Rzepkę, w poczuciu pełnej bezkarności podrwiwa sobie z aktorów chałturników, którzy za polonijne dolary są skłonni i „Hej sokoły” zaśpiewać i striptiz zrobić, obnaża sekrety osobistego życia artystów i ich rodzin a cięty język aktora nie oszczędza nawet sponsora przedstawienia.

Wystąpił: Łukasz Kamiński. Scenariusz: Tomasz Jachimek. Reżyseria: Sławomir Gaudyn. Asystent reżysera: Ryszard Rotkiewicz. Kierownik artystyczny: Lilia Kiejzik. Oprawa techniczna: Artur Armacki, Daniel Zaranka. Dziękujemy za wielokrotną już współpracę Marcie Ingaunė, dyrektor Centrum Kultury w Nowej Wilejce z całą ekipa pracowników, Gimnazjum im. J. I. Kraszewskiego z dyrektor Heleną Juchniewicz oraz Monice Beacie Urbanowicz z Progimnazjum Jana Pawła II za organizację widowni.

W drugiej połowie dnia w Pałacu Kultury w Trokach z okazji upamiętnienia Roku Polskiego Romantyzmu, a raczej rozpoczynając imprezy zwieńczające obchody tej ważnej dla kultury polskiej rocznicy, odbył się wieczór poetycko-muzyczny „Tam, gdzie kończą się słowa, zaczyna się muzyka”. Wydarzenie finansowane jest ze środków Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie” przy wsparciu spółki Orlen Lietuva.

Zebrani goście poczuli niezwykłą atmosferę epoki romantyzmu, którą stworzyli aktorzy Polskiego Teatru „Studio” w Wilnie z Agnieszką Rawdo i akompaniator Jurgitą Umaraitė, wykonując utwory będące częścią spektaklu „Szkice o Polsce” wg. Cypriana Kamila Norwida, także wokaliści z Landwarowa i Wilna – Elen Soull i znany już Zbigniew Sinkiewicz, akompaniator Leonidas Mieldažius, poetka Eleonora Pawłowska z Trok.

Ostatnim akcentem obchodów Roku Romantyzmu będzie spektakl „Samotność, cóż po ludziach” na podstawie Wielkiej Improwizacji i III części „Dziadów” Adama Mickiewicza. Przedstawienie, poza tradycyjnym graniem na żywo w Wilnie i Rzeszowie, zaprezentowane będzie w formie słuchowiska radiowego na antenach Polskiego Radia Rzeszów oraz Radia Znad Wilii. Spektakl w Wilnie odbędzie się 23 grudnia w restauracji kuchni polskiej „Sakwa”.

„Samotność, cóż po ludziach” – słowa te wypowiedział w Wielkiej Improwizacji główny bohater III części „Dziadów” Konrad. Bohater jest człowiekiem samotnym, wyalienowanym i niezrozumiałych przez innych. Jednocześnie zdaje sobie sprawę, że jest poetą i siłą swoich wrażeń przerasta innych współwięźniów. Konrad pragnie dokończyć sam wielkich rzeczy – chce przyczynić się do wyzwolenia ojczyzny. I tylko on, poeta, może tego dokonać i tylko on ma prawo domagać się tego od Boga. Godzi się, a wręcz nawet skazuje na osamotnienie, ponieważ chce osiągnąć cel, jaki przed sobą postawił.

Reżyseria: Lilija Kiejzik, Adaptacja: Alwida A. Bajor
Muzyka:Fryderyk Chopin, Franz Xaver Gruber, Balys Dvarionas
Akompaniament: Jurgita Umaraitė
Zespół aktorski: Konrad – Witold Rudzianiec, Anioł Biały – Kinga Lewko, Anioł Czarny – Dominika Jakowicz, Ewa/Pani Rollisonowa – Alina Masztaler, Ksiądz – Edward Kiejzik
Więźniowie – Bartosz Urbanowicz, Daniel Marcinkiewicz, Hubert Niewierowicz, Arnold Wołodko

Projekt dofinansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w ramach konkursu Polonia i Polacy za Granicą 2022 za pośrednictwem Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie” oraz wsparty przez spółkę Orlen Lietuva.

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Sobota, 23 listopada 2024 

    św. Klemensa I, papieża i męczennika, św. Kolumbana, opata, wspomnienie

    Łk 20, 27-40

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Do Jezusa przyszli niektórzy z saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zapytali Go: „Nauczycielu, Mojżesz tak nam napisał: «Jeśli ktoś żonaty umrze bezdzietnie, to jego brat niech poślubi wdowę i da potomstwo swemu bratu». Otóż było siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł bezdzietnie. Potem drugi i trzeci ożenił się z wdową. I podobnie następni, aż do siódmego. Lecz nie pozostawili po sobie potomstwa i pomarli. Po nich umarła i ta kobieta. Gdy nastąpi zmartwychwstanie, którego z nich będzie żoną? Siedmiu bowiem miało ją za żonę”. Jezus im odpowiedział: „Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą. Lecz ci, którzy zostają uznani za godnych osiągnięcia wieczności i powstania z martwych, ani się nie żenią, ani za mąż nie wychodzą. Gdyż już nie mogą umrzeć, są bowiem równi aniołom i jako uczestnicy zmartwychwstania są synami Bożymi. O tym zaś, że umarli zmartwychwstają, zaznaczył także Mojżesz w opowiadaniu o krzewie. Nazywa tam Pana Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba. Przecież Bóg nie jest Bogiem umarłych, ale żywych. Wszyscy bowiem dla Niego żyją”. W odpowiedzi na to niektórzy z nauczycieli Pisma przyznali: „Nauczycielu, dobrze powiedziałeś”. I już nie mieli odwagi o nic Go pytać.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24