Udział w imprezie wzięło 360 dzieci z 33 przedszkoli Wileńszczyzny. „Przedszkola emanują niezwykłą dobrocią, którą wychowawczynie zasiewają w sercach dzieci przez serdeczność, opiekę, należytą uwagę" – powiedziała podczas otwarcia festiwalu jego organizatorka i inicjatorka Apolonia Skakowska, prezes Centrum Kultury Polskiej im. St. Moniuszki na Litwie, podkreślając, „że przed dobrocią i gwiazdy chylą czoło".

„Pierwsi uczestnicy – wówczas cztero- i pięciolatki – dzisiaj uczą się w szkole, należą do różnych zespołów i nadal krzewią polską kulturę" – mówiła Apolonia Skakowska, ciesząc się, że polska piosenka służy dzieciom do poznawania rodzimej kultury i tradycji. „Przedszkola bardzo chętnie biorą udział w festiwalu. W ciągu roku szykują program, z którym wystąpią w DKP" – opowiadała organizatorka.

Komisja, którą stanowiły – Apolonia Skakowska, Jadwiga Ksiendzowa, wicedyrektor przedszkola „Kluczyk" w Wilnie oraz Alina Balkuvienė, nauczycielka muzyki z Gimnazjum im. F. Ruszczyca w Rudominie, oceniała występy, jednak nie przyznawała wyróżnień z racji, że jest to festiwal.

„Wszystkie dzieci po występach otrzymują upominki – są to książki, które później panie wykorzystują do pracy w przedszkolu – tłumaczyła pani Jadwiga. – Na zakończenie omawiamy ogólne przygotowanie przedszkolaków – czy repertuar był odpowiednio dopasowany do wieku dzieci, czy stroje nie przeszkadzały podczas występu. Wtedy też pozwalamy sobie na kilka dodatkowych słów pochwał dla przedszkoli, których występ był szczególny".

W tradycji festiwalu utarło się, by rozpoczynać i kończyć go hymnem, którym jest utwór „Podajmy sobie ręce" (słowa Dorota Gellner, muzyka Krystyna Kwiatkowska). Program festiwalu był bardzo różnorodny – piosenki, które odzwierciedlają dziecięcy świat: gry, zabawy, bajki, rozbrzmiewały ze sceny DKP w poniedziałkowe przedpołudnie. Nie brakowało piosenek „na ludową nutę" oraz patriotycznych – o ułanach. Sroka Złodziejka, kotek Kłopotek, biedronka, zajączek, leśna wróżka, czy też pluszowy miś – to niektóre z wielu bohaterów dziecięcych piosenek. Warte uwagi są stroje, których sponsorami są przede wszystkim rodzice. Salę DKP wypełniły więc „zajączki", „kotki", „wróżki", „duszki"... Niektóre grupy przyszykowały do piosenek tańce.

Dzieci z niecierpliwością oczekiwały w kolejce na swój występ, przyklaskiwały do taktu swoim kolegom. Na ich twarzach malowała się duma i wcale nie przejmowały się, gdy zapomniały słów lub pogubiły rytm. Bardziej rezolutne okupowały mikrofony, zaś pod sceną skupił się tłum rodziców, którzy utrwalali występy swoich pociech na zdjęciach lub wideo. Jadwiga Ksiendzowa, wicedyrektor placówki, której wychowankowie od lat uczestniczą w festiwalu, podkreśliła, że udział w tego typu przedsięwzięciach dla dzieci jest niczym występ w Eurowizji.

Prowadzący festiwal – Katarzyna Romaszewska i Józef Kuczyński, uczniowie Gimnazjum im. A. Mickiewicza w Wilnie, zabawiali dzieci różnymi zagadkami, na które mali widzowie błyskawicznie znajdowali odpowiedzi.

Teresa Worobiej

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

fot. Teresa Worobiej