Jarmark Kaziukowy - uszanowanie tradycji i różnorodności etnicznej

2018-03-05, 13:00

Kultura

wielkość czcionki Zmniejsz czcionkę Powiększ czcionkę
Wydrukuj
Email
Add new comment

Oceń ten artykuł

(0 głosów)

Fot. Teresa Markiewicz

Skoczną poleczką organizatorów na pl. Katedralnym został uwieńczony tegoroczny wileński Jarmark Kaziukowy, który rokrocznie odbywa się w stolicy Litwy ku czci św. Kazimierza Królewicza, rodzimego patrona Litwy, Polski i młodzieży. W intencji Świętego, 4 marca w wileńskiej Bazylice archikatedralnej, odbyła się Msza święta, w której wzięli udział uczestnicy 415. edycji jarmarku, słynącego daleko poza granicami kraju - święta rzemiosła i wiosny.

Tegoroczny Jarmark Kaziukowy zgodnie z zapowiedzią zawierał mnóstwo atrakcji rekreacyjnych, ale główną zaletą tradycyjnego jarmarku jest przyjazne nastawienie i wzajemna życzliwość przybywających na te wspaniałe, doroczne święto wileńskie. Jarmark Kaziukowy to także okazywanie stosunków dobrosąsiedzkich, uszanowanie tradycji i wielokulturowości etnicznej szeregu narodów zamieszkujących na terenach nadbałtyckich i nie tylko.

W tegorocznym jarmarku udział wzięło ogółem ponad 2 tysiące uczestników – z kraju i zza granicy. Stragany i kramiki uczestników przedsięwzięcia ogółem zajęły aż 17 km wileńskiej Starówki, rozlokowane rzędami m. in. wzdłuż al. Giedymina, ul. Wielkiej, ul. Niemieckiej, na pl. Katedralnym, pl. Łukiskim i pl. Ratuszowym. Na Zarzeczu działał ryneczek ze starociami.

Urocze widowiska jarmarczne co roku przyciągają rzesze turystów. Szczególnie masowo na jarmark do Wilna przyjeżdżają nasi rodacy – Polacy, by przy okazji pokłonić się Matce z Ostrej Bramy oraz kupić palmę wileńską, piernik kaziukowy, razowy chleb wileński, a nawet posmakować litewską słoninkę.

Chociaż tegoroczny jarmark był obfity w śnieżyce i mrozy, to stoiska i towary gospodarzy święta oraz gości zagranicznych wyglądały okazale, zwłaszcza, gdy w niedzielę, w Wigilię św. Kazimierza, rozbłysło nad Wilnem jasne marcowe słoneczko i Jarmark Kaziukowy nasiąkł wiosenną atmosferą.

Zwłaszcza w niedzielę, gdy słońce zajaśniało nad Wilnem, tłumy wilnian oraz turystów zagranicznych, walnie oblegały kramiki i stragany, chętnie kupując upominki różnej wartości i gatunku, specjały kuchni regionalnej, przetwory i pieczywo, miody i nabiał, wyroby masarskie i cukiernicze, nie skąpiąc i zbytnio się nie targując. Najpopularniejszym atrybutem święta kaziukowego niezmiennie jest tradycyjna palma wileńska oraz piernik – „serduszko kaziukowe”. Tym razem można było podziwiać wiele innowacyjnych sposobów wicia palm, i wiele „współczesnych” pierników, jednakże tradycyjne bardziej cieszyły się wzięciem. Właśnie trzy tradycyjne palmy u podwileńskich palmiarek kupiła także Dalia Grybauskaitė, prezydent RL, która rokrocznie osobiście odwiedza Jarmark Kaziukowy.

A propos… palma wileńska jest wpisana na listę dziedzictwa narodowego, jako najstarszy i nieodłączny atrybut Jarmarku Kaziukowego.

Należy zaznaczyć, że na jarmark nad Wilią, do grodu Giedymina, są zapraszani mistrzowie ludowi posiadający certyfikaty jakości towarów. Dlatego wszystko co najlepsze, smakowite i atrakcyjne było wystawione w dn. 2-4 marca na sprzedaż, bądź wyeksponowane dla miłośników oglądania rzeczy niezwykłych.

Wspaniałe oferty krajowych i zagranicznych rzemieślników, chałupników, producentów artykułów spożywczych, wikliniarzy, masarzy, kucharzy i wiele in. wabiły klientów i cieszyły się popytem u interesantów.

Dużo ciekawych, nie spotykanych w kraju rzeczy można było obejrzeć i nabyć także w wystawnych kramikach gości zagranicznych na pl. Ratuszowym. Właśnie tu, przy Ratuszu w tym roku organizatorzy rozlokowali stoiska handlowe dla gości zagranicznych. Zaglądając we wnętrza straganów można było kupić albo rozkoszować się pięknymi i praktycznymi naczyniami z ceramiki z polskiego Bolesławia, rzemiosłem Marcina Lenca z Lidzbarka, mistrzów rękodzieła z Warszawy, Krakowa, Kielc, Sieradza (woj. łódzkie); przetworów masarskich z Olsztyna, Białegostoku i Augustowa, ogromnym popytem cieszyły się mazurskie makowce wiejskie z Suwałk, chętnie kupowano cukierki „Krówka” z Piły (Wielkopolska). Polskie stoiska na jarmarku były dosłownie zewsząd oblegane, jako że dla wielu wilnian polskie produkty i towary są jak z serca płynące pozdrowienia z Macierzy.

Wielobarwnym kalejdoskopem mieniły się także kramiki mistrzów ludowych z Rosji i z Ukrainy (Nowosibirsk, Pskow, Iwanofrankowsk, Nowoczerkask, Wołyń itd.), z Białorusi (Mińsk, Gomiel, Orsza) i wiele innych. Zagraniczni mistrzowie ludowi, którzy przeważnie już od kilku lat biorą udział w jarmarku, także w tym roku do Wilna przywieźli wyszukany towar. Tłumy interesantów nie omijali również stoisk handlarzy z Łotwy, Estonii, Austrii itd. Podziwiano przepiękną ceramikę z Tallina, degustowano zefiry i cukierki „Gotina” z Rygi, delektowano się serami z Austrii.

Na pl. Ratuszowym był rozlokowany 100-metrowy stół z okazji 100-lecia niepodległości kraju, przy którym można było spożywać potrawy kupione tuż obok w kiosku za 3 euro. W ciągu kilku dni na wileńskiej Starówce, w tym na placu Ratuszowym, przygrywały kapele ludowe, popisywały się zespoły muzyczne, dodając świątecznego nastroju kupującym i sprzedającym.

Muzyka ludowa brzmiała wszędzie i na pl. Łukiskim, i na pl. Katedralnym oraz przy Narodowym Teatrze Dramatycznym. W ciągu 3 dni odbywały się koncerty, w których wzięły udział także polskie zespoły – rodzima „Wilia” i „Grzegorzanie” oraz „Szczęściary” z Polski. Uzupełnieniem jarmarcznej szaty muzycznej byli zawadiaccy uliczni grajkowie, grywający w zaułkach i na uboczach al. Giedymina. Różnorodne gry i zabawy na rozgrzewkę i erudycję gromadziły na pl. Katedralnym chętnych, by „wyszaleć się”. Nie brakowało atrakcji i na pl. Łukiskim. Kalejdoskop imprez podczas Jarmarku Kaziukowego był bardzo różnorodny i interesujący. A jednym z najciekawszych epizodów z całego przedsięwzięcia jest od lat odbywający się teatralizowany przemarsz przebierańców z repliką św. Kazimierza Królewicza na czele. W dawnych i bardzo odległych czasach, wspominając św. Kazimierza Królewicza, odbywała się procesja - wtedy niesiono obraz świętego patrona. Chociaż obecny, teatralizowany przemarsz jest tylko namiastką, to jest symbolem przekazania pozdrowienia i błogosławieństwa dla uczestników jarmarku od umiłowanego patrona.

Jarmark Kaziukowy, który, jak zapowiedzieli organizatorzy, zostanie zgłoszony do wpisania na listę światowego dziedzictwa UNESCO jest najstarszym i największym jarmarkiem nad Bałtykiem.

Tegoroczny 415. Jarmark Kaziukowy, jak i poprzednie „kaziuki”, był także wspaniały. Chociaż z początku nastraszył cenami i mrozami, dmuchał śnieżycami, zmieniając nastrój i barwy święta, to pożegnał się ciepłym, wiosennym, dobrotliwym uśmiechem.

Teresa Markiewicz

Fot. Teresa Markiewicz

View the embedded image gallery online at:
http://l24.lt/pl/kultura-pl/item/234878-jarmark-kaziukowy-uszanowanie-tradycji-i-roznorodnosci-etnicznej#sigProGalleria6cc831c802

Etykiety

Kaziuki

Artykuły powiązane

„Rudomianka” wystąpiła na XVIII Kaziukach Zgierskich	Dziś ostatni dzień Jarmarku Kaziukowego w Wilnie
„Wilia” i „Grzegorzanie” na Kaziukach w Wilnie	Już wkrótce rusza Jarmark Kaziukowy!

Dodaj komentarz

JComments

Powrót na górę