Wystawa wprowadza widza w sytuację historyczną w woj. białostockim po r. 1939, prezentując wybrane obiekty dworskie i losy rodzin oraz ich wkład w kulturę i działalność niepodległościową, przypominając osoby, będące wzorcem postaw patriotycznych i obywatelskich.

Zasadnicza część wystawy składa się z materiałów ikonograficznych, uzupełnionych opisem i zaprezentowano ją na planszach, przedstawiających skany map, fotografii rodzinnych, wspomnień dotyczących właścicieli dworów w woj. białostockim, a także dokumenty administracyjne o zniszczeniu majątków oraz ukazujących represje, jakim poddawani byli właściciele ziemscy po roku 1939.

Pisząc w tytule wystawy o zagładzie dworów, przedstawiono szerzej unicestwienie materialnej substancji, zniszczenie prywatnej własności, często pozostającej w rękach danej rodziny przez wieki, zakorzenienie rodu w polskiej, patriotycznej tradycji, pamięć o topografii miejsca w powiązaniu z wydarzeniami historycznymi i postaciami (np. płyta kominkowa we dworze w Łosośnej Małej, zamontowana na pamiątkę pobytu tamże króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, czy lipa koło dworu w Lipnikach, wskazywana według tradycji rodzinnej Lewickich jako drzewo, pod którym Łukasz Górnicki pisał Dworzaniana Polskiego, czy wreszcie legenda o pogańskim, świętym wiązie i rodzie Tracewskich, związana ze dworem w Bobrze Wielkiej, uwieczniona przez Wandę Miłaszewską i wiele innych). To kod kulturowy, kod pamięci, po latach zmitologizowany, szczególnie przez skrzywdzonych potomków ziemian, ale jakże prawdziwy. [Ewa Rogalewska].

Wystawa będzie czynna do końca lipca tego roku.

Do końca lipca można też obejrzeć otwarte tu dwie wystawy: „Mazury-cud natury” (rozlokowana w bibliotece) i „Spychowo 2011” (w Centrum Rzemiosła Tradycyjnego).