Polski patriota zostanie pochowany z honorami na Wileńszczyźnie

2021-09-21, 09:05
Oceń ten artykuł
(5 głosów)

Już we środę, 22 września 2021 r., w Rudominie na Litwie (rejon wileński) odbędzie się pogrzeb ppor. Apoloniusza Duszkiewicza ps. „Polza, żołnierza Armii Krajowej poległego w nocy z 3 na 4 marca 1944 r., gdy dowodził atakiem oddziału wydzielonego z sił VI Brygady AK na posterunek chroniący magazyny zbożowe w majątku Kiejdzie (obecny rejon solecznicki). Jego szczątki odnalazł w 2019 r. zespół Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN podczas prac na nieistniejącym dziś cmentarzu w Migunach.

Apoloniusz Duszkiewicz urodził się 17 listopada 1910 roku w Wilnie. W okresie międzywojennym pełnił służbę w 19. pułku artylerii lekkiej. Od września 1929 r. do czerwca 1930 r. odbył kurs w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu. W okresie okupacji był oficerem dyspozycyjnym w oddziale AK „Solcza” dowodzonym przez por. Antoniego Boryczko ps. „Tońko”, który operował w rejonie Wilna. Poległ w nocy z 3 na 4 marca 1944 r.

Szczątki ppor. Apoloniusza Duszkiewicza Polzy zostały odnalezione przez Instytut Pamięci Narodowej latem 2019 r. w miejscowości Miguny. Przy szczątkach odnaleziono elementy umundurowania i wyposażenia wojskowego, a także przedmioty osobiste. Identyfikacja genetyczna potwierdziła tożsamość odnalezionego żolnierza. Notę potwierdzającą ten fakt wręczono 12 sierpnia br. podczas uroczystości w Pałacu Prezydenckim w Warszawie. W imieniu rodzin wszystkich zidentyfikowanych ofiar (wręczono 26 not identyfikacyjnych) głos zabrał prof. dr hab. Marian Dygo, siostrzeniec ppor. Apoloniusza Duszkiewicza:

Szanowni Państwo! W przemówieniach, których przed chwilą wysłuchaliśmy, został ukazany bardzo celnie sens tej podniosłej i wzruszającej uroczystości. Jako reprezentant, w pewnym sensie, rodzin, które odebrały dzisiaj noty identyfikacyjne, chciałbym szczególnie uwypuklić kilka aspektów tego wydarzenia. Wydaje mi się, że takim ważnym aspektem to jest to, że te noty, to jest dokument prawdy. Stajemy się swoistymi świadkami, mimo że minęło już wiele lat, wydarzeń tragicznych, które miały miejsce w czasie wojny i po wojnie. A, jak wiadomo, zadaniem świadka jest świadczyć o prawdzie. Ta nota też uświadamia nam, że jesteśmy dziedzicami tego czynu zbrojnego.

Ktoś powiedział, że umarli zobowiązują mocniej niż żywi. A to jest szczególne zobowiązanie, żeby je kultywować i o nim pamiętać. To dzisiejsze wydarzenie ma też inne, wielkie znaczenie. Była o nim mowa. A mianowicie ono nam uświadamia i utwierdza nas w przekonaniu, że współczesna Polska szuka swoich korzeni ideowych w naszym czynie zbrojnym. To niezmiernie raduje. I jak było słusznie powiedziane, jest świadectwem tego, że ofiara życia naszych bohaterów nie poszła na marne. Wreszcie ta nota jest też dla nas źródłem satysfakcji, że już niedługo nasi bohaterowie będą mieli godny pogrzeb. Na koniec chciałbym szczególnie serdecznie podziękować Instytutowi Pamięci Narodowej za trud, uporczywy trud, poszukiwania miejsc pochówków ofiar zbrodni przeciwko narodowi polskiemu. Dziękuję za uwagę.

Uroczystości pogrzebowe rozpocznie Msza św. żałobna (godz. 13.00) w kościele pw. Matki Bożej Dobrej Rady w Rudominie (rej. wileński), następnie kondukt żałobny przejedzie do kwatery żołnierzy Armii Krajowej w Piktokańcach, gdzie zostaną złożone szczątki ppor. Apoloniusza Duszkiewicza.

Organizatorami uroczystości są: Starostwo Mariampol, Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz Centrum Badania Ludobójstwa i Ruchu Oporu Mieszkańców Litwy.

Komentarze   

 
#1 Ryś 2021-09-21 11:04
Cześć Jego pamięci!
Cytować | Zgłoś administratorowi
 

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 3 czerwca 2024 

    Świętych męczenników Karola Lwangi i Towarzyszy, wspomnienie

    Mk 12, 1-12

    Słowa Ewangelii według świętego Marka

    Jezus zaczął mówić do nich w przypowieściach: „Pewien człowiek zasadził winnicę. Otoczył ją murem, wykopał tłocznię, zbudował wieżę. Następnie wydzierżawił ją i wyjechał. W odpowiednim czasie posłał do dzierżawców sługę, aby odebrał od nich część zbiorów winnicy. Lecz oni schwytali go, zbili i odesłali z niczym. Znowu posłał do nich innego sługę. Temu rozbili głowę i znieważyli go. Posłał jeszcze jednego, lecz jego zabili. I wielu innych posłał, z których jednych pobili, a innych zabili. Miał jeszcze jednego syna, ukochanego. Posłał go do nich na końcu, mówiąc: «Uszanują mojego syna». Lecz dzierżawcy mówili między sobą: «To jest spadkobierca. Chodźcie, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze». Schwytali go, zabili i wyrzucili z winnicy. Co więc zrobi pan winnicy? Gdy przybędzie, wytraci dzierżawców, a winnicę odda innym. Czy nie czytaliście Pisma: Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym. Pan to sprawił i jest to cudem w naszych oczach”. Zamierzali więc Go schwytać, bo zrozumieli, że to o nich powiedział tę przypowieść. Bali się jednak tłumu i dlatego zostawili Go i odeszli.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24