24 sierpnia 495 obywateli Litwy rozpocznie zasadniczą służbę wojskową w Batalionie Dragonów Wielkiego Księcia Litewskiego Butygejda w Kłajpedzie.

Litewski minister obrony kraju Juozas Olekas nie wyklucza, że ochotnicy wypełnią limit żołnierzy, których resort zamierza zaciągnąć do wojska w tym roku. Gdyby prognozy ministra się sprawdziły, oznacza to, że mężczyźni w wieku poborowym mogą spać spokojnie: nie dostaną wezwania do służby w Wojsku Litewskim.

Obecnie liczba osób chętnych odbycia dobrowolnej służby w Wojsku Litewskim przekroczyła 2000.

Podczas gdy czołowi litewscy politycy wygłaszają odczyty na temat konieczności obrony ojczyzny i przymusowego pozyskiwania młodych mężczyzn do Wojska Litewskiego, do głosu zaczęli wreszcie powoli dochodzić politycy nawołujący do bardziej rozważnego poboru do wojska.

Litewski minister obrony kraju Juozas Olekas poinformował, że do Wojska Litewskiego zgłosiło się 2 tys. ochotników, którzy dobrowolnie chcą odbyć 9-miesięczną służbę wojskową.

2015-05-11, 16:00

37 000 obrońców Litwy

Dzisiaj w litewskim Ministerstwie Obrony Kraju obradowała komisja ds. poboru do Wojska Litewskiego. Wytypowała ona 36 825 młodych mężczyzn, którym zostaną wysłane wezwania do odbycia obowiązkowej 9-miesięcznej służby w wojsku.

W poniedziałek litewskie Ministerstwo Obrony Kraju opracuje pierwszą listę poborowych, a do wiadomości publicznej poda ją 13 maja.

W piątek odbyła się w Sejmie dyskusja o tym, jakiego wojska potrzebuje Litwa.

W ciągu 10 dni ponad 100 chętnych zgłosiło chęć dobrowolnego odbycia obowiązkowej służby wojskowej. We wtorek poinformował o tym litewski minister obrony kraju Juozas Olekas, który przedstawił w sejmie nowe gwarancje i przywileje dla poborowych.

Litewski minister obrony kraju Juozas Olekas ubiega się o możliwość wydłużenia okresu służby odbywanej przez żołnierzy zawodowych.

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 24 czerwca 2024 

    Narodzenie św. Jana Chrzciciela, uroczystość

    Łk 1, 57-66. 80

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim. Chłopiec rósł i wzmacniał się duchowo. Przebywał na pustkowiu aż do czasu wystąpienia przed Izraelem.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24